Μιχάλης Ε. Κόκκινος Προς: Διοικητή Γενικού Νοσοκομείου κ. Βασίλειο Παπανικόλα

Ρόδος, 22-3-2012

Προς:

Διοικητή Γενικού Νοσοκομείου κ. Βασίλειο Παπανικόλα

Κοιν.:

Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας

Πρόεδρο Επιστημονικού Συμβουλίου

Διευθύντρια Διοικητικής Υπηρεσίας

Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας

Πρόεδρο Συλλόγου Νοσοκομειακών Ιατρών

Πρόεδρο Συλλόγου Εργαζομένων

Κύριε Συνάδελφε,

Σας αποκαλώ συνάδελφο εννοώντας σαφώς, συνάδελφο στην νομική επιστήμη, όχι στην διοίκηση μονάδων υγείας, αφού είναι πλέον εμφανές ότι με άλλους στόχους και όνειρα ανέλαβα εγώ την διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου και με άλλους εσείς. Είχα σκοπό να σας αφήσω ήσυχο στο μοναχικό δρόμο της διοίκησης που γνωρίζετε καλά, αυτής του ανθρώπου που για να καλύψει τις αδυναμίες του συστήματος που υπηρετεί δεν διστάζει να βάλλει κατά συνεργατών του, κατά της δήθεν νομιζόμενης εξουσίας κατά γιατρών και εργαζομένων που χρόνια τώρα στηρίζουν στις πλάτες τους την λειτουργία του ιδρύματος που διοικεί.

Αρχικά προσπάθησα να μείνω απαθής στην ατολμία σας να διεκδικήσετε την καλώς εννοούμενη «προίκα» που σας οφείλετο λόγο της προθυμίας σας να αναλάβετε την διοίκηση του νοσοκομείου σε δύσκολες πραγματικά στιγμές. Εννοώ φυσικά την προίκα της στοιχειώδους ενίσχυσης του νοσοκομείου μας με προσωπικό αλλά και την έγκριση ενός ικανού προϋπολογισμού για να μπορέσετε να το λειτουργήσετε αξιοπρεπώς προς όφελος του δωδεκανησιακού λαού.

Συγκρατήθηκα ενδεχομένως κακώς και δεν μίλησα για την απραξία σας την στιγμή που ενώ γνωρίζατε ότι η πολιτικοί σας προϊστάμενοι είχαν υποσχεθεί σε μένα τον προκάτοχό σας παρουσία των βουλευτών του νομού και του Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου την πρόσληψη 58 εργαζόμενων στο Νοσοκομείο μας μέχρι τις 16 Γενάρη και μετά από τις εκπτώσεις της συνεδρίασης της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής 33 εργαζομένων μέχρι τις 31/1 έστω και από τα πενιχρά έσοδα του Νοσοκομείου, σήμερα δυο μήνες μετά και ενώ δεν έχει έρθει καμία ενίσχυση σε προσωπικό εξακολουθείτε να λειτουργείτε το νοσοκομείο χωρίς να λαμβάνετε υπόψη εισηγήσεις συνεργατών σας σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονεί ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας του για τους ασθενείς και το προσωπικό. Εισηγήσεις που προκάλεσαν την παρέμβαση του κ. Προϊσταμένου Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ρόδου.

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι αναγκάστηκα στις αρχές του χρόνου λόγω της έλλειψης προσωπικού να λειτουργήσω μόνο δύο χειρουργικές αίθουσες για λόγους ασφάλειας μετά από σχετικές εισηγήσεις των αρμοδίων θεσμικών οργάνων του Νοσοκομείου και με δικαιώσατε εξακολουθώντας για είκοσι ημέρες μετά την ουσιαστική ανάληψη των καθηκόντων σας να λειτουργείτε μόνο αυτές τις δύο χειρουργικές αίθουσες, έστω και αν πήρατε το ρίσκο να μην αφήσετε την μία αίθουσα για τα επείγοντα περιστατικά, μέχρι να σας στείλει η 2η Υ.ΠΕ οκτώ νοσηλευτές, ω του θαύματος μετά την παραίτησή μου, και παρά το γεγονός ότι απαιτούσαμε αυτήν την ενίσχυση επισταμένως επί τρίμηνο, χωρίς όμως να λάβετε υπόψη σας τις ελλείψεις του χειρουργικού υλικού.

Και κράτησα τη σιωπή μου έχοντας την ικανοποίηση για την αποδοχή της δουλειάς εμού και των συνεργατών μου στο Διοικητικό Συμβούλιο από τους συμπολίτες μας αλλά και για την αναγνώριση των πράξεων μας από την τοπική μας κοινωνία και από το σύνολο των εργαζομένων του νοσοκομείου παρά το γεγονός ότι έβλεπα πως έχετε, αναλάβει να εκτελέσετε το συμβόλαιο ανοχής και σιωπής που συνάψατε με τους ανθρώπους που σας διόρισαν.

Όμως κύριε συνάδελφε αποφάσισα να λύσω τη σιωπή μου γιατί τολμήσατε δημόσια να συγκαλύψετε τις υπαρκτές ελλείψεις του Νοσοκομείου σε υλικά τρόφιμα φάρμακα και προσωπικό χαρακτηρίζοντας μάλιστα προκατόχους σας ως μαριονέτες, χωρίς μάλιστα να έχετε το θάρρος της γνώμης να τους κατονομάσετε. Η κοινωνία θα περίμενε από εσάς αυτήν την δύσκολη ώρα, αφού μάλιστα μας υπενθυμίζετε συνεχώς ότι εσείς διοικείτε, λες και το αμφισβήτησε ποτέ κανένας, να μας ενημερώσετε για τις ενέργειές σας στους δύο μήνες τις θητείας σας για την επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν το Νοσοκομείο μας, τα οποία οξύνθηκαν κατά γενική ομολογία το τελευταίο χρονικό διάστημα, αντί να βάλλετε δημόσια κατά δικαίων και αδίκων.

Αλλά και αυτή σας η δημόσια τοποθέτηση θα με άφηνε παγερά αδιάφορο αν η απόφασή σας να υπηρετήσετε συγκεκριμένες πολιτικές αφορούσε μόνο τον εαυτό σας. Δυστυχώς όμως για εσάς αφορά όλη την τοπική κοινωνία και ειδικότερα αφορά τη μεγάλη οικογένεια του Νοσοκομείου Ρόδου καθώς με την στάση σας ακυρώνετε την προσπάθεια τόσων ανθρώπων, μια προσπάθεια που έφερε το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου στην 6η θέση σε ανάπτυξη στη χώρα.

Πράγματι κύριε συνάδελφε η σημερινοί σας συνεργάτες που απαξιώνετε είναι αυτοί που στους 21 μήνες της δικής μας θητείας εξοικονόμησαν δέκα περίπου εκατομμύρια ευρώ και αναβάθμισαν ποιοτικά και ποσοτικά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών στον τόπο μας.

Σας ερωτώ λοιπόν ευθέως και παρακαλώ να μεταφέρετε τα ερωτήματά μου αυτά και στον βουλευτή Δωδεκανήσου κ. Κρεμαστινό με τον οποίο δεν έχω πλέον καμία επαφή, στον οποίο όμως οφείλουμε πράγμα που αναγνωρίζουμε όλοι, το κτιριακό συγκρότημα του νέου μας νοσοκομείου και από τον οποίο έχουμε δικαιολογημένα τις περισσότερες απαιτήσεις στον τομέα της υγείας στον τόπο μας από κάθε άλλο πολιτικό πρόσωπο, καθώς ο ίδιος έχει τη δυνατότητα, όπως διατείνεται και δεν τον αμφισβητώ καθόλου, να ομιλεί άμεσα ανά πάσα στιγμή με τον Υπουργό Υγείας:

Δεν πιστεύετε ότι με το να κρύβετε τα προβλήματα κάτω από το χαλί καταδικάζετε την πάγια απαίτηση του Δωδεκανησιακού λαού να έχει το νοσοκομείο που του αξίζει;

Είστε ευχαριστημένοι με την σημερινή λειτουργία του νοσοκομείου μας με τουλάχιστον 50 λιγότερους μάχιμους εργαζομένους απ’ τις αρχές Οκτώβρη 2011 και με μηδενικά αποθέματα σε υλικά τρόφιμα και φάρμακα;

Συμφωνείτε με την εκφρασθείσα, ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων, άποψη του κυρίου Υπουργού Υγείας, ότι οι Δωδεκανήσιοι δεν είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους Έλληνες, γνωρίζοντας ότι η μοναδική διασύνδεση με το κοντινότερο νοσοκομείο για τον Δωδεκανήσιο είναι εφικτή μόνο με αεροπλάνο και ελικόπτερο Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος;

Κύριε συνάδελφε περιμένω τις απαντήσεις σας επί των εύλογων ερωτημάτων μου δημοσίως. Αν μου απαντήσετε ναι σε όλα δεν έχει νόημα να συνεχίσω την παρούσα επιστολή μου. Αν όμως η απάντησή σας όπως εύχομαι είναι όχι σε όλα, παρακαλώ δεχθείτε μια τελευταία διοικητική συμβουλή:

Επειδή οι πολιτικές θέσεις σαν την δικιά σας είναι εφήμερες, για να μην φύγετε από το νοσοκομείο με το στίγμα του αποτυχημένου, ένα στίγμα που θα σας ακολουθεί για πάντα καθώς γνωρίζετε ότι σε κάθε περίπτωση στη συνείδηση του λαού μένει η τελευταία εντύπωση, πάρτε το πρώτο αεροπλάνο για την Αθήνα και μαζί με τον κ. Κρεμαστινό και απαιτείστε, από την ηγεσία του Υπουργείου την άμεση τήρηση έστω και της τελευταίας υπόσχεσης για ενίσχυση του νοσοκομείου μας σε υλικά, φάρμακα και ανθρώπινο δυναμικό.

Ο τομέας της υγείας στον τόπο μας υπήρξε σημαία για το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009. Στους 21 μήνες της θητείας μου στο νοσοκομείο μαζί με τους συνεργάτες μου στο διοικητικό συμβούλιο και μαζί με τους εργαζόμενους του νοσοκομείου φροντίσαμε να κρατήσουμε ψηλά αυτή τη σημαία. Φροντίστε να μην την υποστείλετε, γιατί τότε εσείς θα φέρετε ακέραια την ευθύνη.

Μιχάλης Ε. Κόκκινος

Δικηγόρος