ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ......

Το δεκαπενταύγουστο στην Ελλάδα η αλλιώς η κατάρα  του Αυγούστου

                                                                               ΕΥΓΤΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

     Το καλοκαίρι εγκαταστάθηκε για τα καλά. Η ζέστη και η ηρεμία  κυριαρχούν και  όλα φαίνονται πιο χαλαρά και πιο ευχάριστα τώρα που πλησιάζει η γιορτή της Παναγιάς. Η πόλη μας αδειάζει και όλοι ,φαινομενικά τουλάχιστον ,παίρνουμε πιο ελαφριά κάποια πράγματα .Και ενώ το δεκαπενταύγουστο όλα οδεύουν προς διασκέδαση και χαλαρές διακοπές οι νέοι μας σκοτώνονται σε τροχαία ατυχήματα. Τι φταίει; Το ποτό ,το μεταμεσονύκτιο γλέντι  ή η κακή οδήγηση; Για τι αψηφούνε  τους κινδύνους που αυτά συνεπάγονται;. Συμπεριφέρονται σαν μικρά παιδιά ,που ξέφυγαν από την επιτήρηση των γονέων, και κάνουν τρελλίτσες ; Πίνουν υπερβολικά πολύ, δεν ξεκουράζονται  αρκετά  και οδηγούνε σαν τρελοί. Τρέχουνε περισσότερο επειδή  οι δρόμοι αδειάσανε.; Τρέχουν επειδή οι γονείς λείπουνε; Μήπως δεν ξέρουν  την σημασία του ελέγχου του αυτοκινήτου πριν από  ένα  μεγάλο ταξίδι; Βασίζονται ότι δεν θα υπάρξουν εμπόδια και  φανάρια ;Απαξιούνε τους κινδύνους που διατρέχουνε από την κίνηση των τροχοφόρων και υπερεκτιμάνε τις ικανότητές τους; Για τι θεωρούν υποτιμητικό να φοράνε ζώνη ασφαλείας ;Για τι μιλούνε  συνέχεια στο κινητό ενώ τρέχουνε με μεγάλη ταχύτητα; Είναι οι Έλληνες οι χειρότεροι οδηγοί ή φταίει το μεσογειακό τους ταμπεραμέντο; Το τροχαίο ατύχημα θεωρείται ένα αιφνίδιο και ζημιογόνο γεγονός που προκαλείται από την λειτουργία – κίνηση οχήματος και προξενεί βλάβη σε πρόσωπα και πράγματα. Ο προσδιορισμός του ατυχήματος ως τροχαίου εξαρτάται από το γεγονός ότι προήλθε από όχημα και συνέβη κατά τη λειτουργία αυτού. Για να θεωρηθεί ένα ατύχημα ως τροχαίο θα πρέπει να συντρέχουν προϋποθέσεις όπως: το όχημα να βρίσκεται σε λειτουργία – κίνηση, να προκληθεί ζημιά – τραυματισμός – θάνατος και  να μην υπάρχει πρόθεση (δόλος) από τους εμπλακέντες στο ατύχημα. Αποτελεί ένα σύνθετο κοινωνικοοικονομικό πρόβλημα. Συμβαίνει συνήθως σε άτομα νέας ηλικίας δηλαδή σε ένα ιδιαίτερα ενεργό τμήμα του πληθυσμού. Οι συνέπειες είναι σοβαρές τόσο για το άτομο όσο και για την κοινωνία . Το ασφαλιστικό ή  κρατικό ταμείο, επιβαρύνεται όχι μόνο από τα εμφανή έξοδα νοσηλείας και διαβίωσης, αλλά και από τα επιπρόσθετα επιδόματα και συντάξεις αναπηρίας, αφού οι τραυματίες δεν μπορούν να εργαστούν, και να ενισχύσουν επομένως την εθνική οικονομία. Η χώρα μας κατέχει μία από τις  πρώτες θέσεις στην Ευρώπη  σε ότι αφορά των αριθμό των θυμάτων από τα τροχαία ατυχήματα. Μπορεί εμείς να αδιαφορήσουμε για τα τροχαία με υλικές ζημιές(΄΄ο άνθρωπος αξίζει περισσότερα ΄΄)αλλά πώς να μην προβληματιστούμε για τις  στατιστικές .Σίγουρα τα τελευταία χρόνια υπήρχε μία βελτίωση. `Αν το 1990    είχαμε θανατηφόρα,  1.763         σοβαρά     2.835   και ελαφριά      18.074 με       1.981  νεκρούς,  3.685 βαριά  και  27.460 ελαφριά τραυματισμένους το 2007 υπήρχε μία αισθητή βελτίωση. Μειώθηκαν σε θανατηφόρα 1.292    ,σοβαρά 1.462 και ελαφριά 11.872.με      1.449     θανάτους, βαριά 1.812  και 16.411 ελαφριά τραυματισμένους (WWW. astynomia.gr). Για τι οι γυναίκες είναι πιο προσεκτικές από τους άνδρες; Σε μία κοινωνική έρευνα με 550 περιπτώσεις  οι 9/10 ήταν άνδρες με ποσοστό 88%, ενώ οι γυναίκες αποτελούν μόνο το 12%.(Π.Σουβατζής 2008). τραυματισμούς.

     Κάθε χρόνο, 2.000, κυρίως νέοι, άνθρωποι σκοτώνονται στους δρόμους (και στα πεζοδρόμια) και πολλοί άλλοι μένουν ανάπηροι από «τροχαία ατυχήματα». Είναι πράγματι πολυπαραγοντικό και , συνεπώς δυσεπίλυτο το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων  ή  τι  φταίει ;Για τι οι στόχοι που θέτουν οι αρμόδιοι φορείς για «μείωση των τροχαίων ατυχημάτων» ποτέ δεν πετυχαίνονται ; Μήπως οι αποφάσεις των δικαστηρίων για τις τροχαίες συγκρούσεις παραείναι ελαφριές; Κάθε μέρα στην Ελλάδα έξι τουλάχιστον άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε «ατυχήματα», ενώ περισσότεροι τραυματίζονται με σοβαρές συνέπειες στη μετέπειτα ζωή τους. Αυτός ο αριθμός διπλασιάζεται το δεκαπενταύγουστο και στις άλλες αργίες. Παγκοσμίως ο συνολικός αριθμός θανάτων (1,2 εκατομμύρια το χρόνο) και τραυματισμών (50 εκατομμύρια) από τροχαία προβλέπεται να αυξηθεί περίπου κατά 65% έως το 2020, και στις φτωχότερες χώρες οι θάνατοι αναμένεται να διογκωθούν μέχρι και 80%;

Για τι ,κάθε χρόνο ,στην Ελλάδα μία μεγάλη θρησκευτική γιορτή καταλήγει σε θανάτους και τραυματισμούς; Τα κύματα εξόδου των αδειούχων ,που τρέχουν μακριά από την πόλη για τι δεν γί8νονται σε συνθήκες ηρεμίας και μειωμένων ταχυτήτων;, Που και πως λειτουργεί η πρόληψη των ατυχημάτων; Τι φταίει; Ο στόλος των αυτοκινήτων που είναι πολύ παλιός ;Η κακή ποιότητα του εθνικού μας οδικού δικτύου; Η ανύπαρκτη εκπαίδευση σε ότι αφορά την οδική ασφάλεια; Πόσο μεγάλη είναι η μερίδα της ευθύνης του κράτους και πόσο μας αναλογεί ; Αξίζει για μία τρέλα και ένα ποτό να φτάσεις στο νεκροταφείο; Υπάρχει πράγματι η κατάρα του Αυγούστου που αποδεκατίζει οικογένειες; Πόσο πολύ φταίμε εμείς ,οι ενήλικες, που οι νέοι μας δεν βάζουνε μυαλό; Πρέπει να τους πείσουμε ότι η ζωή είναι να την ζήσεις και όχι να την χάσεις !