Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αιτωλοακαρνανίας Δημήτρη Μακρυπίδη):
".. Κύριε συνάδελφε, σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας με είκοσι δύο χιλιάδες γιατρούς –υπερβολικός ο αριθμός- εμφανίζεται τόσο πολύ μεγάλη η ανισοκατανομή τους, ούτως ώστε έχουμε κενά και πραγματικές ελλείψεις, όπως οι περιπτώσεις του Νομού σας, λόγω των αποστάσεων που απαιτείται να διανύσει ο πολίτης για να πάει από το ένα μέρος στο άλλο. Αυτό το επιβεβαιώνω. Κάθε λογικός άνθρωπος, που ξέρει το Νομό, αυτό θα πει.
Αλλά, ενώ υπάρχουν τόσοι πολλοί γιατροί στο σύστημα υγείας, τους οποίους πληρώνει κάθε μέρα ο Έλληνας πολίτης, εμφανίζονται κενά εκεί όπου, από τη μια μεριά δεν υπήρξαν πελατειακές σχέσεις για να φτιάξουν δύο και τρεις και τέσσερις και πέντε κλινικές του ιδίου αντικειμένου στο ίδιο νοσοκομείο και αφετέρου, κύριε συνάδελφε, εμφανίζεται το φαινόμενο της απροθυμίας των γιατρών να πάνε να δουλέψουν σε περιφερειακά νοσοκομεία, που είναι κρίσιμα για την υγεία των πολιτών.
Άγονες θέσεις κηρύσσονται, κύριε συνάδελφε, σε πολλές περιοχές της χώρας!Και απορείς τι είδους ανεργία είναι αυτή η τόσο επιλεκτική που κάνει τους επιστήμονες αυτού του επιπέδου μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, να είναι απρόθυμοι να πάνε να δουλέψουν στην περιφέρεια!
Τέσσερις θέσεις άγονες, κύριε συνάδελφε! Πριν από λίγες ημέρες, έχοντας συνείδηση του τι ακριβώς λέω, ανακοίνωσα στο Σώμα ότι, δυστυχώς, προσλάβαμε ακόμα εξακόσιους ογδόντα γιατρούς το 2011, το σωτήριον αυτό έτος! Το κάναμε, παρ’ όλες τις δυσκολίες που έχει η χώρα! Και είπα «δυστυχώς» γιατί δεν ήμουν καθόλου βέβαιος, κύριε συνάδελφε, αν είχαν κατανεμηθεί στις θέσεις που έχουν πραγματική ανάγκη! Έχουμε συσσωρεύσεις γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία των κέντρων, κύριε συνάδελφε, κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ίσως και του Ηρακλείου και της Αχαΐας! Στις υπόλοιπες περιοχές έχουμε ελλείψεις και αδυναμίες!
Πραγματικά, για να μην πω ότι είμαι δυσαρεστημένος, θα σας πω πως, όταν ανέλαβα, κοίταξα έκπληκτος τον τρόπο που διαρθρώνονται οι γιατροί της χώρας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και είμαι υποχρεωμένος –το νοιώθω ως προσωπική υποχρέωση- τώρα που ξεκίνησε η διαδικασία της συνένωσης των δυνάμεων των νοσοκομείων, πραγματικά να κάνουμε μία δουλειά που θα καταλήξει την 1η Ιουλίου σε αποφάσεις που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να έχουν τους γιατρούς τους όσο γίνεται κοντύτερά τους.
Το σύστημα υγείας δεν το πληρώνει τόσο ακριβά ο ελληνικός λαός για τους γιατρούς του, τους νοσοκόμους του –που εκεί υπολειπόμεθα, καθώς έχουμε υποτριπλάσιο νοσηλευτικό προσωπικό απ’ ό,τι όλες οι άλλες χώρες του ΟΟΣΑ- αλλά για το ιατρικό προσωπικό, προκειμένου επιτέλους να το έχει ο πολίτης που το πληρώνει τόσο ακριβά εκεί που το χρειάζεται και όχι να γίνει εκεί που χρειάζεται κάθε γιατρός.
… Όσον αφορά τις άγονες, θα σας έλεγα ότι δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανέναν να βάλει υποψηφιότητα. Άλλο είναι τι μπορούμε να κάνουμε σε σχέση με την κατανομή του ιατρικού προσωπικού εκεί που το έχουμε πραγματική ανάγκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου