ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ Η ΡΟΔΙΑΚΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΙΛΟ

Αγαπητέ φίλε Βασίλη,

σου αποστέλλω την απάντηση που έστειλα στο σχόλιο της Ροδιακής για το πανό του συλλόγου εργαζομένων του νοσοκομείου μας, για ενημέρωση σου.

Η απάντηση έχει ως εξής:

Το πανό που είναι αναρτημένο στη κεντρική είσοδο του Γ.Ν. Ρόδου, σοκάρει και ίσως είναι λίγο υπερβολικό. Όμως κρύβει μέσα του και κάποια δόση αλήθειας. Οι Εβραίοι σε αυτή την περίπτωση δεν είναι μόνο οι ασθενείς αλλά και οι εργαζόμενοι (νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό) που λόγω της υποστελέχωσης υπερβάλλουν εαυτούς για να κρατήσουν στη ζωή και να δώσουν λύσεις στα προβλήματα υγείας των Ροδίων και Δωδεκανησίων άμοιρων πολιτών, που δυστυχώς στον 21ο αιώνα παλεύουν ακόμα για το αυτονόητο.

Πως λέγεται η επιβολή απλήρωτης εργασίας αν όχι "καταναγκαστικό έργο¨;

Πως λέγεται η ανοχή από μέρους της πολιτείας της προβληματικής λειτουργίας του ακριτικού νοσοκομείου μας λόγω υποστελέχωσης, αλλά και άλλων δεινών, που έχει ταχθεί να προσφέρει υποτίθεται υψηλού επιπέδου φροντίδες υγείας σε όλους τους πολίτες της αλλά και στους αλλοδαπούς οικονομικούς μετανάστες και στους προνομιούχους παραθεριστές άλλων Ευρωπαϊκών χωρών και τελικά προσφέρει μόνο τα βασικά;

Εάν δεν έχουμε αντιληφθεί το νέο καθεστώς κατοχής που έχει επιβληθεί στην χώρα μας δυστυχώς θα αναγκαστούμε να ξαναζήσουμε την ιστορία του πρόσφατου παρελθόντος μας. Στην περίπτωση λοιπόν του αναρτημένου πανό έξω από το νοσοκομείο μας οι συμβολισμοί έχουν ως εξής:

Την θέση των βασανιστών έχουν:

1) όσοι επιβάλλουν ή ανέχονται απλήρωτη εργασία και καταπατούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στην ασφάλεια στον χώρο και στις συνθήκες της δουλειάς τους

2) όσοι καθυστερούν τις προσλήψεις και συνεχίζουν να διατηρούν υποστελεχωμένο το νοσηλευτικό μας ίδρυμα

3) όσοι ματαίωσαν τα όνειρα και τα ιδανικά για ένα καλύτερο αύριο, ιδανικά για τα οποία χύθηκε άφθονο ελληνικό αίμα στο βωμό της ελευθερίας και της δημοκρατίας από τους γονείς μας ή τους παππούδες μας

Την θέση των βασανιζόμενων έχουν:

1) Οι ασθενείς που δεν έχουν άλλη επιλογή, λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης που τους επιβλήθηκε, να ζητούν ιατρικές και νοσηλευτικές φροντίδες από ένα υποστελεχωμένο νοσοκομείο με προσωπικό που δουλεύει κάτω από αντίξοες συνθήκες για να καλύψει τις ανάγκες τους.

2) Οι νοσηλευτές και το λοιπό προσωπικό που εξουθενωμένο τρέχει για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του κόσμου για περίθαλψη.

3) Οι ιατροί που επωμίζονται όλη την ευθύνη όχι μόνο της απλήρωτης αλλά και πέρα από τον προβλεπόμενο αριθμό επιτρεπόμενης εφημερίας, που δεν επαρκούν να καλύψουν το χαράκωμα της πρώτης γραμμής στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Που καλούνται να κάνουν την δουλειά τους με ολοένα και λιγότερα μέσα.

Τέλος αν νομίζετε ότι αυτά που αναφέρω είναι υπερβολικά δεν έχετε παρά να απευθυνθείτε σε ανεξάρτητους από πολιτικές σκοπιμότητες επιστημονικούς φορείς (Joint Commission of Accreditation for Health Organizations) που πιστοποιούν την επάρκεια και την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών υγείας από οποιοδήποτε νοσηλευτικό ίδρυμα.

Τότε ίσως δεν θα υπάρχει πανό έξω από το νοσοκομείο μας γιατί απλά μπορεί το νοσοκομείο μας να είναι κλειστό!!!

Δεν ξέρω αν θα πάρετε απάντηση στο ερώτημα σας από επίσημα χείλη, συνδικαλιστικά ή θεσμικά, όμως επειδή βιώνω καθημερινά την μικρή μου κόλαση σαν εργαζόμενος σ' αυτό το νοσοκομείο, τοποθετημένος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών αλλά εφημερεύοντας λόγω έλλειψης προσωπικού στην Α' και Β' Παθολογική Κλινική, και επειδή το τελευταίο προπύργιο της Δημοκρατίας είναι η ελευθερία του λόγου, πρωτίστως όμως επειδή όπως επιβάλλει η συνείδησή μου ως ανθρώπου, ως πολίτη, ως επιστήμονα και ως γιατρού, εξέφρασα την άποψη μου.

Αντώνης Γερασκλής

Παθολόγος, Επ. Α' - ΕΣΥ

ΤΕΠ - ΓΝ Ρόδου