Προς:...............................
Κύριοι,
Σχετικά με την υπ’αριθ.2/75264/0022/30-11-2010 "Εφημερίες ιατρών" (ΦΕΚ Β’ 1883/02-12-2010) Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την αποζημίωση των "πρόσθετων" εφημεριών των Ιατρών του Ε.Σ.Υ., η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 4 παρ.1 του Ν.3868/2010 (ΦΕΚ Α’ 129) και σχετικά με τα εξ αυτής προκύπτοντα ζητήματα, παρατηρητέα τα εξής:
1. Όπως είναι γνωστό η νέα παράγραφος 11, που προστέθηκε στο άρθρο 45 του Ν.3205/2003 (ΦΕΚ Α’ 297) δυνάμει του ως άνω άρθρου 4 παρ.1 του Ν.3868/2010, προβλέπει τη πραγματοποίηση ανά μήνα ενός ανώτατου υποχρεωτικού ορίου εφημεριών ανά βαθμίδα και Ζώνη.
Επίσης, στην ίδια αυτή παράγραφο και συγκεκριμένα στις περ.Γ και Δ αυτής, προβλέπεται η δυνατότητα έγκρισης πρόσθετων εφημεριών, πέραν του ως άνω ανώτατου υποχρεωτικού ορίου.
Συγκεκριμένα:
Η περ.Γ ορίζει, τα εξής:
«Με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας, που εκδίδεται με εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου, ύστερα από γνώμη του Επιστημονικού Συμβουλίου του, μπορεί να εγκρίνονται πρόσθετες εφημερίες, με σκοπό την κάλυψη αναγκών του νοσοκομείου. Η αποζημίωση των ιατρών για τις επιπλέον εφημερίες καταβάλλονται από διαθέσιμα κονδύλια του νοσοκομείου και από διαθέσιμους πόρους των Υγειονομικών Περιφερειών».
Ακολούθως, η περ.Δ αναφέρει, ότι
«Με κοινή απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται η διαδικασία καταβολής της αποζημίωσης και κάθε άλλο σχετικό θέμα που αφορά την έγκριση και τη χορήγηση των επιπλέον εφημεριών από τα νοσοκομεία».
2. Δυνάμει της διάταξης της περ.Δ της νέας παραγράφου 11 του άρθρου 45 του Ν.3205/2003, εκδόθηκε η ως άνω κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία, λέξη προς λέξη, προβλέπει τα εξής:
« 1. Για την κάλυψη των αναγκών των νοσοκομείων μπορεί να εγκρίνονται πρόσθετες εφημερίες με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας, που εκδίδεται μετά από εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου ύστερα από γνώμη του Επιστημονικού Συμβουλίου. Οι πρόσθετες εφημερίες, πρέπει να καλύπτουν πραγματικά κενά του προγράμ-ματος εφημεριών σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν.3868/3.8.2010 και να αφορούν τις ειδικότητες για τις οποίες υπάρχει επιτακτική ανάγκη, με αιτιολογημένη απόφαση ανά ημέρα εφημερίας, ειδικότητα και αριθμό ιατρών.
2. Η καταβολή της αποζημίωσης για τις ανωτέρω επιπλέον εφημερίες που πραγματοποιήθηκαν μηνιαίως, γίνεται με την έκδοση χρηματικού εντάλματος πληρωμής, από το οικείο Νοσοκομείο, μετά από σχετική βεβαίωση για την πραγματοποίησή τους από τον Διοικητή του Νοσο-κομείου, η οποία εκδίδεται μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα και συνοδεύει το ως άνω χρηματικό ένταλμα.
3. Η αποζημίωση των ιατρών για τις επιπλέον εφημερίες καταβάλλονται από διαθέσιμα κονδύλια του νοσοκομείου και από διαθέσιμους πόρους των Υγειονομικών Περιφερειών και δεν μπορεί να υπερβεί το ποσοστό 9% της συνολικής μηνιαίας αποζημίωσης των τακτικών εφημεριών για κάθε νοσοκομείο».
3. Η ως άνω κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία αυθαίρετα ορίζει, ότι η αποζημίωση για τις πρόσθετες εφημερίες δεν μπορεί να υπερβεί το ποσοστό 9% επί της συνολικής μηνιαίας αποζημίωσης των τακτικών εφημεριών για κάθε Νοσοκομείο, έρχεται σε προφανή αντίφαση τόσο με τη ρητή διατύπωση της διάταξης της ως άνω περ.Γ της νέας παραγράφου 11 του άρθρου 45 του Ν.3205/2003, σύμφωνα με την οποία οι πρόσθετες εφημερίες πρέπει να εξυπηρετούν το σκοπό της κάλυψης αναγκών του οικείου Νοσοκομείου όσο και με την επικαλούμενη στα "υπόψη" της επιτακτική ανάγκη εύρυθμης λειτουργίας σε 24ωρη βάση των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων.
Έτι περαιτέρω, το σύστημα εφημέρευσης που καθιέρωσε ο Ν.3868/2010 (άρθρο 4 παρ.1) και σε συνδυασμό με την υφιστάμενη υποστελέχωση, έχει δημιουργήσει, κυρίως στα περιφερειακά Νοσοκομεία, σημαντικά κενά στα μηνιαία Προγράμματα εφημέρευσης. Τα κενά αυτά, σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη του ως άνω Ν.3868/2010 θα καλύπτονταν με πρόσθετες εφημερίες, η αποζημίωση των οποίων θα καταβάλλονταν από διαθέσιμα κονδύλια του οικείου Νοσοκομείου και από διαθέσιμους πόρους της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας.
Οι Νοσοκομειακοί Ιατροί, καλοπίστως φερόμενοι και κινούμενοι από την έμφυτη συναίσθηση ευθύνης απέναντι στους ασθενείς τους, κάλυψαν πράγματι το σύνολο των κενών επί τέσσερις (4) συνεχείς μήνες, ώστε τα Προγράμματα εφημεριών να είναι ασφαλή, εφόσον θεώρησαν ότι θα αποζη-μιωθούν για το σύνολο των πρόσθετων εφημεριών που πραγματοποίησαν.
Όμως, με την ως άνω κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία εκδόθηκε την 30-11-2010 και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 02-12-2010, ήτοι μετά τη πάροδο τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη ισχύος του Ν.3868/2010 (ήτοι την 03-08-2010), προδήλως εμπαίζονται οι Ιατροί, εφόσον, είτε δεν θα αποζημιωθούν για το σύνολο των πρόσθετων εφημεριών των μηνών Αυγούστου, Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2010, είτε, στη καλύτερη των περιπτώσεων, θα αποζημιωθούν σε ποσοστό 9% επί της συνολικής μηνιαίας αποζημίωσης των τακτικών εφημεριών. Συγκεκριμένα οι γιατροί του Νοσοκομείου, των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων ..................θα απολέσουν εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς μόνο τον Σεπτέμβριο .................ευρώ.
Αποτέλεσμα της παράνομης αυτής συμπεριφοράς, είναι να υποχρεώνονται πλέον οι Νοσοκομειακοί Ιατροί, είτε να προσφύγουν με Αγωγές αποζημίωσης ενώπιον των αρμοδίων Δικαστηρίων, είτε να παραιτηθούν σιωπηρά από την εν λόγω διεκδίκηση.
4. Ενόψει των ανωτέρω αναμφισβήτητων δεδομένων, αναδεικνύεται, αφενός μεν, η αναξιοπιστία και η παλινωδία της Ελληνικής Πολιτείας απέναντι στους Νοσοκομειακούς Ιατρούς, αφετέρου δε, η παντελής αδιαφορία εύρυθμης και ασφαλούς λειτουργίας των ήδη υποστελεχωμένων Νοσοκομείων της περιφέρειας.
Η μετατόπιση του προβλήματος και της ευθύνης αποζημίωσης των πρόσθετων εφημεριών από τη Πολιτεία στα Νοσοκομεία και τις Υγειονομικές Περιφέρειες, ήτοι σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, των οποίων η δεινή οικονομική κατάσταση είναι γνωστή, καθιστά περίπου βέβαιη τη μη τήρηση και αυτού του αυθαίρετου και παράνομου πλαφόν του 9%, ως ανώτατου ποσοστού αποζημίωσης για τις πρόσθετες εφημερίες, υπολογιζόμενου επί της συνολικής μηνιαίας αποζημίωσης των τακτικών εφημεριών για κάθε Νοσοκομείο.
Επίσης, η προσδοκώμενη άντληση πόρων από την ολοήμερη λειτουργία των Νοσοκομείων (άρθρο 1 Ν.3868/2010 και υπ’αριθ.πρωτ.Υ4α/147881/25-11-2010 κοινή Υπουργική Απόφαση), φαντάζει ως ουτοπία και "όνειρο θερινής νυκτός", ώστε βάσιμα να πιστεύει κάποιος, ότι μέρος της χρηματοδότησης των πρόσθετων εφημεριών θα καλυφθεί από αυτή τη πηγή εσόδων.
Θεωρώ, ότι στα Προγράμματα εφημεριών των επόμενων μηνών, αρχής γενομένης από το μήνα Ιανουάριο 2011 και μέχρι να καταργηθεί το αυθαίρετο ποσοστό 9%, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση εγγυημένης χρηματοδότησης των πρόσθετων εφημεριών, με στόχο τη πραγματική και ασφαλή κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των Νοσοκομείων και των σε αυτά υπαγόμενων Κέντρων Υγείας, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνεται η παραμικρή πρόσθετη εφημερία.
Πρέπει, συνεπώς, να καταστεί σαφές, ότι η έκδοση της οποιασδήποτε απόφασης-εντολής πραγματοποίησης πρόσθετων εφημεριών, εφόσον το κανονιστικό πλαίσιο είναι διάτρητο και επομένως δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις εκτέλεσης αυτών, θα συνιστά παράνομη πράξη, ως εμπεριέχουσα εξαναγκασμό για τη παροχή υπερωριακής εργασίας και μάλιστα απλήρωτης.
Έτι περαιτέρω, η οποιαδήποτε απόφαση-εντολή θα είναι και προδήλως αντισυνταγματική, γιατί σύμφωνα με τη διάταξη της περ.3 του άρθρου 22 του Συντάγματος (ήδη παρ.4, όπως αυτή αναριθμήθηκε με τη παρ.Α του Ψηφίσματος της Ζ’ Αναθεωρητικής Βουλής, ΦΕΚ Α’ 84/17-04-2001),
«Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται».
Θεωρώ, ότι, επιτέλους, η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες που της αναλογούν και μάλιστα όταν, σύμφωνα με συνταγματική επιταγή,
«Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών. .......» (άρθρο 21 παρ.3).
Με εκτίμηση
Δρ Μιχαήλ Δ. Μιχαήλ
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου