Οι ελληνικές κυβερνήσεις συνηθίζουν να τοποθετούν ως διοικητές των ΔΥΠΕ και ως διοικητές νοσοκομείων, στελέχη τα οποία πρόσκεινται κομματικά σε αυτές τις παρατάξεις, χωρίς να έχουν τη γνώση και την εμπειρία, υπόβαθρο, με αποτέλεσμα να γίνεται ...μπαρμπερική στου κασίδη το κεφάλι. Αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία οδήγησε τα νοσοκομεία να χρωστούν σήμερα περισσότερα από 6 δις. Για δεύτερη φορά.
Τα νοσοκομεία πρέπει να διοικούνται από επαγγελματίες υγείας, που θα πρέπει να έχουν ασχοληθεί με το νοσοκομείο, να έχουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις, να έχουν δει και άλλα συστήματα υγείας και άλλα νοσοκομεία στο εξωτερικό, ώστε να έχουν ένα μέτρο σύγκρισης και, προπαντός, να ξέρουν τις εγγενείς αδυναμίες των νοσοκομείων. Και όταν μιλάμε για εγγενείς αδυναμίες, εννοούμε την κατάχρηση υλικού, που γίνεται στα νοσοκομεία, όπως επίσης και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των νοσοκομείων.
. Κανένα ελληνικό νοσοκομείο, δεν έχει ενιαίο αποθηκευτικό χώρο, με αποτέλεσμα να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Οι γιατροί παραγγέλνουν, μηχανήματα, όργανα, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, που τελικά λήγει πριν χρησιμοποιηθεί, και πετιέται στο καλάθι των άχρηστων. Επιπλέον, τα ελληνικά νοσοκομεία πρέπει να αγοράζουν αυτά που χρειάζεται ο άρρωστος κι όχι αυτά που θέλει ο γιατρός
Τα φάρμακα. Εκτός από τα ακριβά φάρμακα, υπάρχουν και τα φθηνά σκευάσματα, με τα ίδια αποτελέσματα. Το καλό δεν είναι και ακριβό, ειδικά στον τομέα του φαρμάκου το κόστος λειτουργίας των νοσοκομείων, θα μπορούσε να μειωθεί τουλάχιστον κατά 30% σε ό,τι αφορά το φάρμακο, αν προσανατολιζόμασταν σε φθηνότερα φάρμακα.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να εξοικονομήσουμε χρήματα από και για την υγεία ,παρά να σκεπτόμαστε περικοπές στις εφημερίες και τα επιδόματα των γιατρών και των εργαζομένων
Με την κρίση που έχει ενσκήψει, η υγεία είναι το πρώτο πρόβλημα και, ίσως, το μεγαλύτερο. Ωστόσο, οι δαπάνες για την υγεία είναι ανάπτυξη. Γιατί, αν ο πληθυσμός είναι υγιής, μπορεί να αποδώσει, ενώ αν ο πληθυσμός είναι άρρωστος, δεν έχουμε απόδοση, δεν έχουμε ανάπτυξη
Ευχόμαστε αυτή τη φορά να γίνουν καινοτόμες ρήξεις και λύσεις. «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», λέει ο εθνικός μας ποιητής. Προσυπογράφουμε, εγκρίνουμε και επαυξάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου