Γιάννης Στουραΐτης, Διευθυντής Γαστρεντερολογικού Τμήματος.

Κε Διοικητά,

Το τέχνασμα τού, τάχα μου, αιφνιδιαστικού ελέγχου της εκτέλεσης των εφημεριών των γιατρών, είναι παλιό και δοκιμασμένο κι από άλλους προκατόχους της καρέκλας σας.

Είναι κατανοητό ότι, παρά το ότι πάλιωσε (!), καταφύγατε κι εσείς σ’ αυτό το κόλπο, θέλοντας, προφανώς, να ρίξετε το πυροτέχνημα που θα αποσπούσε την προσοχή των συμπολιτών μας από τα αληθινά προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας στον πολύπαθο τόπο μας και εστιάζοντας στους «κακούς» γιατρούς που δεν εκτελούν τις εφημερίες τους σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, ενώ ο δοκιμαζόμενος λαός πληρώνει για τις υπερωριακές τους αμοιβές…

Σας διέφυγε όμως ότι με αυτόν τον τρόπο, στραφήκατε εναντίον των Νοσοκομειακών γιατρών, δηλαδή εκείνων, που είναι οι μόνοι που επιμένουν και κυρίως ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να στηρίζουν το πολύπαθο Νοσοκομείο μας, ενώ πραγματικά, δεν ξέρω πόσους από τους ασθενείς μας θα πείσετε περί του αντιθέτου.

Ας πάμε τώρα στα μπακάλικα του Συστήματος, για να καταλάβει και ο κόσμος τι ακριβώς συμβαίνει :

Η Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι : 48ΩΡΗ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ.

Το Σκεπτικό της : ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ = ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, το Γαστρεντερολογικό Τμήμα, για παράδειγμα, έπρεπε να έχει 7 (!) γιατρούς, και πάλι δεν καλύπτεται ο μήνας !

Άρα το ξεχνάμε !

Αντ’ αυτού, οι εφευρετικότατοι φωστήρες της Πολιτείας εφάρμοσαν ένα άλλο «ρεαλιστικότερο» πλαίσιο εφημέρευσης που, ενώ στα στελεχωμένα νοσοκομεία της πρωτεύουσας είναι εφαρμόσιμο, στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία της περιφέρειας, όπως το δικό μας, αφήνει μεγάλα κενά.

Για να μείνω στο ίδιο παράδειγμα, το Γαστρεντερολογικό Τμήμα θα χρειαζόταν τουλάχιστον τρεις γιατρούς, και πάλι θα έμεναν και δύο μέρες τον μήνα ακάλυπτες.

Αντ’ αυτού, είμαστε μόνο δύο γιατροί, που σημαίνει ότι με τις κανονικές, τις εκπαιδευτικές και στις αναρρωτικές άδειες, ο γιατρός είναι ΕΝΑΣ, για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Ας ξεχάσουμε τις άδειες : σε κανονικές συνθήκες, με τους δύο γιατρούς παρόντες, και με το ισχύον πλαίσιο εφημέρευσης, το Τμήμα μας καλύπτεται για 18 μέρες τον μήνα. Τις υπόλοιπες, 12 με 13 μέρες, το Τμήμα μένει ΑΚΑΛΥΠΤΟ, και αυτό ισχύει εν γνώσει σας και με την σύμφωνη γνώμη, τόσο την δική σας, όσο και των υπολοίπων Θεσμικών Φορέων, (Ιατρική Υπηρεσία και Επιστημονικό Συμβούλιο)!

Η σύμφωνη γνώμη σας βέβαια, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους προκατόχους σας, προέκυψε μετά από μία «άτυπη» «συμφωνία μεταξύ κυρίων», με βάση την οποία, εμείς θα εκτελούμε τις, στα χαρτιά, ενεργείς εφημερίες μας από το σπίτι μας, μετατρέποντάς τις σε εφημερίες ετοιμότητος, και εις αντάλλαγμα, θα καλύπτουμε το Τμήμα μας επί τις 12 με 13 μέρες που αυτό θα φαίνεται, στα χαρτιά, ακάλυπτο, χωρίς να αξιώνουμε καμίαν άλλη απαίτηση (αμοιβές, ρεπό κ.λπ.).

Όπερ και εγένετο ! (Όχι βέβαια ότι με αυτόν τον τρόπο εμείς αισθανόμασταν και πολύ ασφαλείς, αλλά, προκειμένου να μένουν οι ασθενείς μας αβοήθητοι, επί μεγάλα χρονικά διαστήματα, ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ να τους βοηθήσουμε με αυτόν τον άτυπο, αλλά ουσιαστικό τρόπο).

Κανείς όμως δεν μας είπε ότι εσείς, κάθε όποτε σας βόλευε, θα προβαίνατε σε «ελέγχους» για να επαναφέρετε εις την τάξιν τους παρεκλίνοντες από το, στα χαρτιά, ισχύον πλαίσιο εφημέρευσης !

Επίσης, κανείς ποτέ δεν μας επιβράβευσε όσες φορές, (και είναι πολλές), βρεθήκαμε κοντά στους ασθενείς μας χωρίς να εφημερεύουμε επισήμως και χωρίς να αμειβόμαστε από κανέναν…

Όμως, με την τακτική που ΕΣΕΙΣ επιλέξατε ν’ ακολουθήσετε, δεν μας αφήνετε κανένα περιθώριο, από του να εκτελούμε τις εφημερίες μας βάσει του επισήμου πλαισίου εφημέρευσης επί 18 μέρες κάθε μήνα, και τις υπόλοιπες 12 με 13 να εξαφανιζόμαστε, απενεργοποιώντας τα κινητά μας τηλέφωνα και αφήνοντας το Τμήμα μας ακάλυπτο, όχι στα χαρτιά, αλλά στην πραγματικότητα, έτσι όπως ακριβώς ΕΣΕΙΣ το σχεδιάσατε !

Αυτό σημαίνει ότι οι αιμορραγίες του πεπτικού, π.χ., ή θα πεθαίνουν αβοήθητες, ή θα χειρουργούνται χωρίς προηγούμενη ενδοσκόπηση, «γουρούνι στο σακκί», ή θα διακομίζονται στους ιδιώτες, εφ’ όσον το αντέχει η τσέπη των ασθενών…

Δηλαδή, αν λάβουμε υπ’ όψη και τις υπόλοιπες Ιατρικές Ειδικότητες, επιλέξατε να θρηνήσουμε θύματα !

Αυτήν την φορά όμως, το κρίμα θα είναι δικό σας.

Δεν θα σας επιτρέψουμε να παίξετε παιχνίδια στην καμπούρα μας, εκμεταλλευόμενοι την ευαισθησία που έχουμε δείξει μέχρι τώρα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των συνανθρώπων μας.

Για την υποστελέχωση του Νοσοκομείου μας, και τους συνεπαγόμενους κινδύνους, οι μόνοι ΜΗ υπεύθυνοι είμαστε εμείς.

Αναλάβετε τις ευθύνες σας κι αφήστε κατά μέρος τις κινήσεις εντυπωσιασμού.

Και για να μην το ξεχάσω :

Αύριο κιόλας, για να μην πω, ήδη σήμερα, θα πρέπει να μας βρείτε έναν αξιοπρεπή χώρο που θα χρησιμοποιούμε ως ΕΦΗΜΕΡΕΙΟ στις ενεργείς μας εφημερίες, αίτημα το οποίο έχω προ πολλού υποβάλει στην Διοίκηση, εγγράφως, πρωτοκολλημένο, (Α. Π. 21141 / 01-10-2010), και το οποίο δεν έτυχε της απαντήσεώς σας, ενώ δεν έχει, μέχρι τώρα, γίνει καμία ενέργεια εκ μέρους σας προς την ικανοποίησή του.

Είπαμε : Κουρασμένος γιατρός, ίσον επικίνδυνος γιατρός…

Εν κατακλείδι, υπάρχουν δύο τρόποι να διοικήσει κάποιος ένα Νοσοκομείο :

Ο ένας είναι να διεκπεραιώνει την χαρτούρα, προβαίνοντας κάπου κάπου σε επιφανειακές κινήσεις εντυπωσιασμού, (φεύ εφήμερου), και ο άλλος είναι να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στους έχοντες ανάγκη.

Εμείς, οι γιατροί, παρά τις επισφαλείς συνθήκες της εργασίας μας, έτσι όπως ΕΣΕΙΣ τις διαμορφώσατε, πάντα βρίσκαμε τον τρόπο να προσφέρουμε την ουσιαστική βοήθειά μας, όντας ανά πάσα στιγμή κοντά στους ασθενείς μας, ανεξάρτητα από τους γραφειοκρατικούς σκοπέλους, κι αυτό οι ασθενείς μας το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, κι ας προσπαθείτε να τους παραπλανήσετε με τα λαϊκίστικα τεχνάσματα των «αιφνιδιαστικών» ελέγχων.

Ελάτε εσείς στην θέση τους και προσπαθήστε να δείτε νηφάλια, τι είναι αυτό που περισσότερο χρειάζεται ο δοκιμαζόμενος ασθενής.

Προσηλωθείτε επιτέλους στην ουσία κι αφήστε κατά μέρος τα τερτίπια. Και η ουσία είναι η ζωή, η υγεία και η σωματική και ψυχική ακεραιότητα όλων αυτών που, παρά ταύτα, μας εμπιστεύονται και συνεχίζουν να  προσέρχονται στο Νοσοκομείο μας ζητώντας την βοήθειά μας.

Βοηθήστε κι εσείς να νοιώσουν ασφαλείς, και μην υπονομεύετε την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλουμε για να τους εξασφαλίσουμε όλα τα προαναφερθέντα Αγαθά.

Σε ό,τι αφορά την υπερωριακή αμοιβή μου της Κυριακής, να μου την περικόψετε! Εγώ, επαίτης δεν θα γίνω στα γεράματα, διότι η ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων, αποκρυσταλλωμένη, συνοψίζεται στα εξής ολίγα :

ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΣΤΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΟΥ Ή ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΝ ΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΕΤΕ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ !

Αλλά ούτε και θα επιτρέψω να με εξευτελίζουν στο τέλος μιας, δεν ξέρω πόσο επιτυχημένης, αλλά, αν μη τι άλλο, αξιοπρεπούς, μέχρι τούδε, σταδιοδρομίας…

Γιάννης Στουραΐτης, Διευθυντής Γαστρεντερολογικού Τμήματος.

Ρόδος, 18-09-2012