Την πλήρη απαγόρευση χορήγησης αντιβιοτικών χωρίς ιατρική συνταγή, προτείνει μεταξύ άλλων ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) για τον εξορθολογισμό της κατανάλωσης φαρμάκων.
Στην ειδική έκδοση του ΣΕΒ, που δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα με θέμα το φάρμακο, προτείνεται η διασφάλιση επαρκούς πρόσβασης των ασθενών στα φάρμακα, μέσω στελεχωμένων Κέντρων Υγείας, όπου θα μπορεί να λαμβάνει – εφόσον χρειάζεται – ιατρική συνταγή για αντιβιοτικό.
Οι τεχνοκράτες του Συνδέσμου επισημαίνουν πως η αποτυχία στις διαδοχικές παρεμβάσεις της Πολιτείας στο φάρμακο οφείλονται σε δομικές στρεβλώσεις της αγοράς, αλλά και σε προβληματική νοοτροπία.
Οι στρεβλώσεις εντοπίζονται στον μεγάλο αριθμό γιατρών, φαρμακαποθηκών, εταιρειών και φαρμακείων.
Για παράδειγμα, ο μεγάλος αριθμός φαρμακείων στην Ελλάδα φαίνεται να ακολουθεί μια τάση που καταγράφεται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις οποίες, όσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος των φαρμακείων, τόσο υψηλότερη είναι και η κατανάλωση φαρμάκων και ειδικά αντιβιοτικών.
Η Ελλάδα – σημειώνουν – φαίνεται να ακολουθεί και μια άλλη τάση, η οποία θέλει τις χώρες με μεγάλη κατανάλωση αντιβιοτικών να έχουν σχετικά περιορισμένη κατανάλωση γενοσήμων.
Νοοτροπία
Στην έκθεση γίνεται λόγος και για ζητήματα νοοτροπίας ασθενών και γιατρών, τα οποία έχουν εδραιωθεί εδώ και χρόνια.
Αναδεικνύεται η απουσία θεραπευτικών πρωτοκόλλων, τα οποία να προβλέπουν τη χορήγηση συγκεκριμένου είδους φαρμάκων με βάση τα χαρακτηριστικά του ασθενούς.
Αυτό διασφαλίζει ότι τα πιο ακριβά και εξειδικευμένα φάρμακα χρησιμοποιούνται εκεί που πραγματικά χρειάζονται και όχι καταχρηστικά, δηλαδή με απώτερο σκοπό την ικανοποίηση του ασθενούς που έχει συνηθίσει να αισθάνεται ότι το ακριβό φάρμακο είναι πάντοτε και καλύτερο για την περίπτωσή του, καθώς και ότι ο καλός γιατρός είναι εκείνος που συνταγογραφεί μεγάλη ποσότητα από το καλό (ακριβό) φάρμακο.
Η χρήση αυτών των δεσμευτικών πρωτοκόλλων ενδείκνυται να ξεκινά για νέους ασθενείς, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών από την αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος.
Αντοχή
Η κατάχρηση αντιβιοτικών οδηγεί στη δημιουργία ανθεκτικών και πολυανθεκτικών μικροβίων.
Τα συγκεκριμένα φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τις σοβαρές μικροβιακές λοιμώξεις και δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα όταν χορηγούνται σε ιώσεις.
Οι περισσότερες από τις λοιμώξεις που μας συμβαίνουν (οξείες διάρροιες, ωτίτιδες, βρογχίτιδες, ιγμορίτιδες καθώς και ιώσεις με συμπτώματα όπως συνάχι, πονόλαιμος, πόνος στα κόκκαλα και στους μύες, πυρετός), θεραπεύονται από μόνες τους μέσα σε διάστημα μικρότερο ή μεγαλύτερο των τριών ημερών.
Λοίμωξη
Έτσι αν κάποιος έχει πάρει ένα αντιβιοτικό για να θεραπευτεί από μια τέτοια λοίμωξη, θα μπορούσε να αποδώσει την θεραπεία του στην χρήση του αντιβιοτικού, ενώ κάτι τέτοιο δεν αληθεύει.
Κάπως έτσι γεννήθηκε η ψευδαίσθηση και ο μύθος για τις μαγικές ιδιότητες των αντιβιοτικών.
Γιατί τα αντιβιοτικά δεν θα μας βοηθήσουν στο να γίνουμε πιο γρήγορα καλά. Η άμυνα μας είναι επαρκής για την ίαση της πλειοψηφίας των απλών λοιμώξεων που μας συμβαίνουν. Για παράδειγμα, ένα αντιβιοτικό δεν θα “ρίξει” τον πυρετό πιο γρήγορα.
Δημ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου