Ούτε μία ούτε δύο αλλά …τέσσερις λίστες φαρμάκων διαθέτει η χώρα μας την ώρα που σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη οι κυβερνήσεις έχουν θέσει σε εφαρμογή το πολύ δύο. Γιατί στη χώρα μας …πρωτοτυπούμε και πάλι;
Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί η μικρή χρεωκοπημένη Ελλάδα χρειάζεται 4 λίστες φαρμάκων για να μπορέσει να ελέγξει τη φαρμακευτική δαπάνη αλλά και γενικότερα για να λειτουργήσει το σύστημα της φαρμακευτικής περίθαλψης; Ιδού η απορία.
Στη χώρα μας πάντως σήμερα εφαρμόζονται 4 λίστες φαρμάκων: Η πρώτη είναι η «θετική» που περιλαμβάνει όσα φάρμακα αποζημιώνονται από την κοινωνική ασφάλιση. Η άλλη είναι η «αρνητική» που περιέχει όσα σκευάσματα δεν αποζημιώνονται από τα Ταμεία και προσφάτως …εμπλουτίσθηκε περισσότερο δίνοντας άλλη μία χαριστική βολή στους ασθενείς που πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους περισσότερα σκευάσματα που κυκλοφορούν στην αγορά.
Υπάρχει και η λίστα των «μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων» που είναι τα φάρμακα που δεν χρειάζονται συνταγή γιατρού και μπορεί κανείς να τα αγοράσει από τα φαρμακεία, φυσικά με δικά του χρήματα. Και τέλος υπάρχει και η λίστα των λεγόμενων ακριβών φάρμακων που είναι ενταγμένα σε ειδικό καθεστώς τόσο χορήγησης όσο και αποζημίωσης.
Και είναι να απορεί κανείς για το παράδοξο: όταν υπάρχει θετική λίστα που αναδεικνύει όλα τα σκευάσματα που αποζημιώνονται, γιατί χρειάζεται και την αρνητική να δείχνει όσα δε βρίσκονται στη θετική;
Ελλάδα του μνημονίου έτος 2012…
Δήμητρα Ευθυμιάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου