Το ασφαλιστικό είναι ένα συμβόλαιο του κράτους με τους εργαζόμενους αποτέλεσμα της μόνιμης αντιπαλότητας εργαζόμενου - κεφαλαίου και των αιματηρών αγώνων που δόθηκαν τον προηγούμενο αιώνα. Είναι ίσως το πιο σημαντικό συμβόλαιο μετά από αυτό των συλλογικών συμβάσεων.
Διασφαλίζει την υγεία και τις παροχές υγείας κατά την διάρκεια του εργασιακού βίου και την αξιοπρεπή διαβίωση με την συνταξιοδότηση.
Η χρηματοδότηση του, ως το 2010 προκύπτει από τους εργαζόμενους μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, τον εργοδότη και το κράτος. Τριμερής χρηματοδότηση.
.
Εφαρμοσμένα, υπάρχουν 2 τύποι ασφαλιστικών συστημάτων. Το αναδιανεμητικό και το κεφαλαιοποιητικό ή ανταποδοτικό. Το πρώτο στηρίζεται στην αρχή της ισότητας του εισοδήματος μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων και προσφέρει εγγυημένο από κράτος το ποσό της σύνταξης και τις παροχές.
Το αναδιανεμητικό στηρίζεται στην αλληλεγγύη των γενεών και η σύνταξη που οφείλει το κράτος στον εργαζόμενο είναι το 80% (του τελευταίου μισθού ως το 2002 και έκτοτε του ΜΟ της τελευταίας 5ετίας του εργασιακού βίου), ανεξάρτητα από την ύπαρξη διαθέσιμων των ταμείων
Το δεύτερο είναι αυτό που εφαρμόζουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, όπου το κεφάλαιο σου – οι εισφορές, επενδύεται και λαμβάνεις σύνταξη ανάλογα με τις αποδόσεις της επένδυσης.
Το θέμα που έχει προκύψει με τα ασφαλιστικά συστήματα διεθνώς (ισχυρισμοί ), είναι αφενός η αλλαγή στην αναλογία ενεργών εργαζόμενων - συνταξιοδοτημένων (αύξηση του μέσου χρόνου ζωής - πρόωρες συνταξιοδοτήσεις στις γυναίκες), αφετέρου η αύξηση του κόστους περίθαλψης & φαρμάκου (12 % του ΑΕΠ ασφαλιστική δαπάνη στην Ελλάδα ). Στη χώρα μας τα ζητήματα που οδήγησαν το ασφαλιστικό σε οικονομική κατάρρευση είναι η χωρίς τοκισμό τοποθέτηση των αποθεματικών των ταμείων στην τράπεζα Ελλάδος από τον διαχειριστή – κράτος ως το 1986, η μετέπειτα του 2000 τοποθέτηση τους σε χρηματιστηριακά προϊόντα ρίσκου και δομημένα ομόλογα με σκοπό την κεφαλαιοποίηση λόγω σοβαρών απωλειών, το κούρεμα των αποθεματικών τους με το PSI (απώλεια 13 δις ), κυρίως όμως η ανεργία που τα τελευταία χρόνια εκτινάχθηκε στερώντας τα ταμεία από ασφαλιστικές εισφορές ( από το ΙΚΑ μόνο 13,5 δις ανάμεσα 2009-2014) και φυσικά η μαύρη - αδήλωτη εργασία και η εισφοροδιαφυγή του ιδιωτικού κεφαλαίου μικρού και μεγάλου.
Είναι γνωστό ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αυτοί που συντηρούν σταθερά τα ασφαλιστικά ταμεία και παρά τα μικρά τους εισοδήματα είναι αυτοί που συνεισφέρουν το 70 % στα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα αυτής της χώρας.
Ο στόχος της αναδιάρθρωσης των ασφαλιστικών συστημάτων είναι η εγκατάλειψη του αναδιανεμητικού συστήματος και το πέρασμα στο ανταποδοτικό - κεφαλαιοποιητικό συστημα, με κεφαλαιοποίηση της περιουσίας και των διαθέσιμων των ταμείων με στόχο την επένδυση τους. Η μονομερής με άλλα λόγια αθέτηση του κοινωνικού συμβολαίου κράτους - εργαζόμενου.
Για το καπιταλιστικό μόρφωμα λογίζεται ότι όλα είναι επιχείρηση και ελεύθερη αγορά. Και τα κράτη ακόμη είναι επιχειρήσεις που οφείλουν να επιβιώσουν σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς και ανταγωνισμού. Και το ρίσκο είναι ‘’αποδεκτό’’ μέσα σ αυτή τη λογική, όπως και η απώλεια ως παράπλευρη απώλεια. Το σχέδιο είναι να ελαχιστοποιηθεί το κόστος για τον εργαζόμενο, με περικοπές συντάξεων, κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και παράταση του εργασιακού βίου. Το ΔΝΤ επίσης προτείνει την κατά 30% αναπλήρωση του εν ενεργεία μισθού ως συντάξιμη αποδοχή.
Η αποδοχή του ρίσκου για απώλεια της επένδυσης των κεφαλαίων των ταμείων, ως παράπλευρη απώλεια, οδηγεί στην ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη (βασική-εθνική).
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση αυτού του τύπου ξεκίνησε με το νόμο του Λοβέρδου το 2010 λόγω του ότι το ¼ του δημόσιου χρέους προήλθε από την επιδότηση των συντάξεων . Μείωση συντάξεων, παράταση εργασιακού βίου, περιορισμός πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Ο νέος νόμος είναι η εφαρμογή και συνέχεια του. Θα έρθουν και άλλες. Έχουν γίνει 11 μειώσεις στις συντάξεις τα χρόνια του μνημονίου από το 2010 και μετά και καμιά δεν ωφέλησε το ΑΣ.
Το 2010 με το ν Λοβέρδου από η μέση σύνταξη των 1480 φτάσαμε σε μέση σύνταξη 863.
Με το νέο νόμο
Ασφαλιστικές εισφορές – Σύνταξη
Ενοποιούνται όλα τα ασφαλιστικά ταμεία σε ένα το ΕΦΚΑ
Δημιουργείται ΑΕ Διαχείρησης ακίνητης περιουσίας του ΕΦΚΑ.
Ίδρυση ειδικών εταιρειών διαχείρισης κινητής και ακίνητης περιουσίας, την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και την αξιοποίηση νέων πόρων. Έσοδα αναμένεται να υπάρξουν και από αποκρατικοποιήσεις.
Οι κανόνες θα είναι κοινοί για όλους, μισθωτούς, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους.
Τα ΒΑΕ, εκτός των εργαζομένων στο Δημόσιο, εξαιρούνται των δυσμενών ρυθμίσεων επί της ηλικίας.
Στις πρόωρες συντάξεις η μείωση είναι 6% κατ έτος από το έτος που θα έβγαιναν σε κανονική και προστίθεται επιπλέον 10%.
Οι άνεργοι απαλλάσσονται από ασφαλιστικές εισφορές και θα υπάρξει επιπλέον οικονομική ενίσχυση τους.
Θα χορηγείται επίδομα αλληλεγγύης για τους ανασφάλιστους μετά τα 67 ύψους 360 ευρώ, για όσους έχουν εισόδημα ως 4320 ευρώ ετησίως.
Αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές ποσοστιαία επί του φορολογητέου εισοδήματος. Αρχικό ποσοστό το 20% τελικό κλιμακωτά το 60 %.
Οι ασφαλιστικές εισφορές για καθαρό εισόδημα ως 12.000 μειώνονται κατά 30 ευρώ περίπου, 5-48%, ενώ για πάνω από 12.000 εισόδημα θα αυξάνονται κλιμακωτά από το 20%.
Για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι η εισφορά θα είναι 6% και το υπόλοιπο 14 θα το πληρώνει ο εργοδότης.
Καταργείται η εισφορά για μέλη οικογενειών των μισθωτών
Καταργείται το ΕΚΑΣ ως το 2019.
Για το εφάπαξ το ποσό θα προκύπτει από το 70% των συντάξιμων αποδοχών της 5ετίας Χ τα έτη ασφάλισης.
Στους αυτοαπασχολούμενους συνδέονται οι ασφαλιστικές εισφορές με το εισόδημα κλιμακωτά, με πλαφόν ( εισφορές συν εφορεία) το 55 - 60 % του εισοδήματος για τα μεγαλύτερα εισοδήματα.
Το 80% των αυτοαπασχολούμενων δηλώνει εισόδημα κάτω από 10.000. Πάνω από 12.000 θα είναι 20 + 6,95 %. Πάνω από 50.000 ήταν 6% και γίνεται 26,95%.
Το κατώτατο ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα θα είναι τα 586 ευρώ και η ασφαλιστική εισφορά για τους φτωχούς θα είναι τα 82 ευρώ ανά μήνα για κύρια σύνταξη.
Μεταβατικό διάστημα ως το 2020 για αγρότες αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες και νέους.
Καταργούνται οι ασφαλιστικές κατηγορίες στον ΟΓΑ.
Καταργείται το αφορολόγητο των αγροτών και θα φορολογείται και για τις επιδοτήσεις αν αυτές είναι πάνω από 12.000.
.
Ο συντάξιμος και ο εργασιακός βίος παρατείνεται για όλους τους εργαζόμενους ως τα 67.
Η κύρια σύνταξη θα έχει δυο μέρη. Την εθνική, 384 ευρώ, που χρειάζεται τουλάχιστον 15 έτη ασφάλισης και το ύψος της θα είναι ανάλογο με τα έτη ασφάλισης από το 2011 και μετά και την αναλογική που θα υπολογίζεται επί του συντάξιμου μισθού ολόκληρου του εργασιακού βίου με διαφορετικό ποσοστό αναπλήρωσης κάθε μερικά χρόνια. Τώρα είναι 58 και 12 % για κύρια και επικουρική σύνταξη αντίστοιχα.
Προσαύξηση για τα παιδιά 8,10,12 % για 1ο, 2ο και 3ο. Προσαύξηση για αναπηρία 50%.
Μπαίνει πλαφόν για το ύψος της σύνταξης, το 6πλάσιο της Εθνικής και σε άθροιση συντάξεων το 8πλάσιο .
Προβλέπεται ετήσια αύξηση ανάλογη του ΑΕΠ και του δείκτη τιμών κατανάλωσης και
Πλήρης εγγύηση για την καταβολή τους από το κράτος.
Συγκεκριμένα, οι κλιμακωτοί συντελεστές αναπλήρωσης με βάση τις περιόδους ασφάλισης έχουν εξής:
· Από 0 έως 15 χρόνια συντελεστής 0,80% για κάθε έτος.
· Από 15 έως 18 χρόνια συντελεστής 0,92% για κάθε έτος.
· Από 18 έως 21 χρόνια συντελεστής 1,04% για κάθε έτος.
· Από 21 έως 24 χρόνια συντελεστής 1,16% για κάθε έτος.
· Από 24 έως 27 χρόνια συντελεστής 1,29% για κάθε έτος.
· Από 27 έως 30 χρόνια συντελεστής 1,42% για κάθε έτος.
· Από 30 έως 33 χρόνια συντελεστής 1,55% για κάθε έτος.
· Από 33 έως 36 χρόνια συντελεστής 1,69% για κάθε έτος.
· Από 36 έως 39 χρόνια συντελεστής 1,84% για κάθε έτος.
· Από 39 έως 42 χρόνια και περισσότερα συντελεστής 2% για κάθε έτος
Ο μισθός που θεωρείται συντάξιμος σήμερα ( ο μέσος όρος των μισθών της τελευταίας 5 ετίας, από το 2002 ή 8 ) μειώνεται λόγω του ότι θα υπολογίζεται από το μέσο όρο ολόκληρου του εργασιακού βίου.
Το ποσό της σύνταξης ενώ στα νούμερα δεν φαίνεται να μειώνεται σοβαρά, μειώνεται μέσω της αλλαγής υπολογισμού του συντάξιμου μισθού κατά 15-30%.
Από 1/7/2015 αν ο ασφαλισμένος δεν έχει συμπληρώσει τα 67 , η σύνταξη θα αναλογεί στα έτη ασφάλισης μέχρι τα 67 εκτός των αναπήρων και της χηρείας.
Οι παλιοί συνταξιούχοι διατηρούν την διαφορά προς τα πάνω της σύνταξης ως προσωπική διαφορά και μέχρι το 2022.
Η προσωρινή σύνταξη μέχρι εκδόσεως της κανονικής θα είναι το 50% του βασικού μισθού μαζί με το 50% του επιδόματος προϋπηρεσίας ( για αναπήρους το 60%.
Η συνταξιοδότηση από το 2022 θα γίνεται για όλους στα 67 ή με την συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης στο 62.
Ποινή επί πρόωρης συνταξιοδότησης επιπλέον 10 %.
Η μελλοντική αύξηση των συντάξεων θα σχετίζεται με το ΑΕΠ και θα ενσωματώνει κατά το ήμισυ την αύξηση του ΑΕΠ και του δείκτη τιμών κατανάλωσης. Δεν θα υπερβαίνει την ετήσια μεταβολή του ΔΤ καταναλωτή.
Εργαζόμενοι ασφαλισμένοι μέχρι 31.12.1982 βγαίνουν σε σύνταξη στα 65 αν έφυγαν ήδη ως 18.8.2015. Οι υπόλοιποι θα έχουν προσθήκη 3μήνων ανάλογα το πότε θα φύγουν.
Δικαίωμα σύνταξης αποκτάται με τα έτη ασφάλισης, με θεμελίωση τέλος του 2012 και συμπλήρωση του ορίου ηλικίας.
Η εξαγορά ασφαλιστικού χρόνου γίνεται με το 6,67 % επί του συνόλου των αποδοχών.
Εν αναμονή της αύξησης του ΑΕΠ, να δούμε μερικά νούμερα. Το 2014 το 36% του πληθυσμού ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας και το 19,5 μακροχρόνια άνεργοι , ενώ το 2009 τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 27,6 % και 4%.
Σήμερα η παραοικονομία είναι στο 35%.
Οι συνταξιούχοι είναι 2,7 εκατ. Και οι ενεργοί εργαζόμενοι 3,5 εκ.
Το 85% των συντάξεων για τους αγρότες πληρώνονται από τον προϋπολογισμό του κράτους. Οι ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών είναι 34 ευρώ για την 1η ασφαλιστική κλάση το μήνα και γίνονται 48 ( 98 -140 για την 7η).
Η αρχή του ασφαλιστικού είναι η προστασία του εισοδήματος και η αξιοπρεπής διαβίωση μετά τον εργασιακό βίο.
Στόχο υποτίθεται ότι έχει την προστασία του ασφαλισμένου και όχι την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η υπολογιζόμενη αύξηση του παγκόσμιου πλούτου μέχρι το 2050 που προβλέπεται ο διπλασιασμός του, δεν υπάρχει πρόθεση να διανεμηθεί στον εργαζόμενο.
Στα χέρια των εργαζομένων είναι να μη περάσει αυτό το νομοσχέδιο.
Οι προτεινόμενες λύσεις είναι βασικά η αύξηση των εργαζομένων, η μείωση της ανεργίας και της ανασφάλιστης εργασίας καθώς και η μείωση του εργασιακού ωραρίου σε 6 ώρες την ημέρα και του εργασιακού βίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου