Πραγματικά είναι απίστευτοι οι νέοι θεραπευτικοί αλγόριθμοι της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τους νοσηλευόμενους και μη νοσηλευόμενους ασθενείς με covid λοίμωξη.

Τα αντιικά σκευάσματα από του στόματος Μολνουπιραβίρη και Νιρματρελβίρη / Ριτοναβίρη δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα αλλά συνίστανται για προληπτική θεραπεία σε μη νοσηλευόμενους ασθενείς, με κίνδυνο για σοβαρή νόσο. Αντίθετα η ενδοφλέβια remdesivir που κυκλοφορεί και που χρησιμοποιείται σε νοσηλευόμενους ασθενείς, τώρα συνίσταται ως τριήμερο ενδοφλέβιο σχήμα και σε ασθενείς που δεν χρήζουν νοσηλείας και έχουν σοβαρές συνοσηρότητες (ανοσοκαταστολή παχυσαρκία, σοβαρή καρδιοπάθεια, ή πνευμονοπάθεια κλπ).

Πως ακριβώς θα γίνει αυτό; Άντε την πρώτη δόση την κάνουμε στα επείγοντα όταν ο ασθενής έρχεται να εξεταστεί. Μετά; Θα βάλουμε όλους τους θετικούς στον covid ασθενείς που επιπλέον έχουν και όλα αυτά τα προβλήματα υγείας να πηγαινοέρχονται να κάνουν το φάρμακο; Που; Στα Επείγοντα που γίνεται της κακομοίρας; Να περιμένουν εκεί και να κυκλοφορούν ενώ υποτίθεται ότι είναι σε καραντίνα; Και ποιο προσωπικό θα τα κάνει αυτά; Οι εναλλακτικές που έχει ο γιατρός στην πράξη είναι ή να μη δώσει το φάρμακο και να έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη και τη συνείδηση του, ή να νοσηλεύσει τον ασθενή που δεν έχει κανένα λόγο να νοσηλευθεί στις πολύτιμες κλίνες των covid κλινικών για να του χορηγήσει τη θεραπεία.

Από την άλλη σύσταση για τη χορήγηση μονοκλωνικών αφορά τις πρώτες 5 μέρες της νόσησης σε μη νοσηλευόμενους ασθενείς. Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα μονοκλωνικά δεν έχουν δράση στη νόσο από μετάλλαξη όμικρον (η επικρατούσα πλέον μετάλλαξη στην Ελλάδα), ενώ μπορεί να είναι σωτήρια για νόσο που προκαλείται από τη δέλτα. Επίσης ξέρουμε ότι είναι ακριβά και ότι για όλη την Ελλάδα έχουμε 2000 δόσεις. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια γρήγορη διαδικασία ταυτοποίησης του στελέχους πριν τη χορήγηση; Μπορούμε να «χαραμίζουμε» έτσι ένα τόσο πολύτιμο φάρμακο τη στιγμή που όλες οι άλλες εναλλακτικές που προτείνονται δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη; Και αυτά επίσης χορηγούνται στα επείγοντα των νοσοκομείων. Η χορήγηση συνολικά κρατάει ένα τρίωρο καταλαμβάνοντας ένα από τα εξεταστήρια για covid θετικούς ασθενείς. Ποιος χώρος και ποιο προσωπικό έχει προβλεφθεί για αυτό;

Όσον αφορά στους νοσηλευόμενους ασθενείς υπάρχει η σύσταση να χορηγείται ο βιολογικός παράγοντας anakinra σε ασθενείς με πνευμονία και ανάγκη σε οξυγόνο  με μοναδικό κριτήριο τα επίπεδα ορού της πρωτεΐνης soluble urokinase plasminogen activator receptor (suPAR) μια εξέταση που γίνεται σε ελάχιστα νοσοκομεία της χώρας. Για παράδειγμα δεν γίνεται σε κανένα νοσοκομείο της Κρήτης με την εξαίρεση ίσως του Πανεπιστημιακού Ηρακλείου. Τι πρέπει να κάνει ο γιατρός που νοσηλεύει αυτούς τους ασθενείς; Να μην δώσει το φάρμακο ενώ ξέρει ότι θα βοηθήσει τον ασθενή; Η να το δώσει και να υποστεί διοικητικό έλεγχο για την παρατυπία;

Αν δεν είσαι προκατειλημμένος μπορείς να πεις ότι αυτά είναι ιατρικά πρωτόκολλα και δεν έχουν να κάνουν με την πρακτική εφαρμογή τους. Που είναι αυτή η πρόβλεψη λοιπόν που θα έπρεπε να συνοδεύει ένα τέτοιο πρωτόκολλο; Δεν το σκέφτηκαν ότι μπορεί να χρειάζεται; Απλώς αποτυπώνεται η τεράστια απόσταση που έχει η θεωρία από την πράξη; Αν από την άλλη είσαι λίγο υποψιασμένος δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς γιατί οι ειδικοί έσπευσαν να βγάλουν αλγόριθμους προκαταβολικά με φάρμακα τα οποία δεν έχεις τη δυνατότητα να χορηγήσεις. Μέχρι τώρα για να ενσωματωθεί μια οδηγία που έβγαινε από διεθνείς οργανισμούς φτύναμε αίμα και περνούσαν μήνες στερώντας πολύτιμες δυνατότητες από τους ασθενείς μας; Γιατί ακόμα μια φορά δεν κάθισε κάποιος πριν μεταφράσει απλώς τις οδηγίες του CDC να σκεφτεί ή να ενδιαφερθεί πως θα γίνουν αυτά τα πράγματα στο ελληνικό σύστημα υγείας;

Γιατί για ακόμα μια φορά αφήνουν ακάλυπτους τους γιατρούς εφαρμόζοντας τη γνωστή πάσα στην ατομική ευθύνη, όπου ό,τι και να κανείς θα βρεθείς μπλεγμένος. Τόσο μακριά είναι όλοι αυτοί από την καθημερινότητα των ελληνικών νοσοκομείων ή για ακόμα μια φορά πετάνε την ευθύνη στους γιατρούς και παίζουν με την υγεία των ασθενών;

 

Ελένη Ιωαννίδου

Παθολόγος Λοιμωξιολογος

Διευθύντρια της Παθολογικής κλινικής

Νοσοκομείου Ρεθύμνου