Αγωνιστική Παρέμβαση Νοσοκομείου Πρέβεζας:Νά ‘ μαστε πάλι εδώ...Ανδρέα (Λοβέρδο-Λυκουρέντζο)!

Η ζωή κύκλους κάνει..

και η νέα συγκυβέρνηση, προετοιμάζοντας το ιδεολογικό έδαφος για νέες συρρικνώσεις και καταργήσεις δημόσιων  δομών και υπηρεσιών υγείας..

ξέθαψε πάλι τα ιδεολογήματα της οικονομικής επιστήμης περί  «παραγωγικότητας», «αποδοτικότητας» , «πληρότητας» , «επιχειρηματικότητας» «αξιοποίησης μέσω  κοινοπραξιών  με ιδιώτες»   των δημόσιων δομών παροχής υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης.

 Χάθηκαν από τη πιάτσα ιδέες..

 όπως ίαση, ανθρωποκεντρική ιατρική και νοσηλεία, ασθενής , άνθρωπος, λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες υγείας., επαρκής στελέχωση, κλπ, κλπ. 

  

Εξ άλλου για τους ταγούς του νεοφιλελευθερισμού  και των μνημονίων αυτά αποτελούν  ξύλινη συνδικαλιστική γλώσσα, αριστερά ιδεολογήματα,  ίσως και κομμουνιστική προπαγάνδα ..που θέλει να μας βγάλει από το ευρώ!

Σε αυτή την κατεύθυνση  εντάσσονται τόσο οι απόψεις που εκφράστηκαν από τον υπουργό οικονομικών αλλά και τον υπουργό υγείας, καθώς επίσης και μια ομοβροντία δημοσιευμάτων του τύπου περί "χαμηλής πληρότητας" των νοσοκομείων κλπ.

Φαίνεται λοιπόν ότι το προσεχές διάστημα γύρω από τη προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ να συρρικνώσει έτι περαιτέρω τις δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών υγείας, να βάλει ακόμα βαθύτερα στο παιχνίδι το ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο και να ξεπουλήσει σε αυτό  ακόμα και τμήματα ή και ολόκληρα νοσοκομεία..

θα συγκρουστούν δυο απόψεις:

• αυτή που προσεγγίζει την  δημόσια υγεία και την περίθαλψη με όρους αστικής οικονομίας , επιχειρηματικότητας , ατομικής υποχρέωσης του πολίτη, καθολικής εφαρμογής των  μνημονίων, και υποταγής στους τοκογλύφους δανειστές

• με αυτή που προσεγγίζει την υγεία σαν κοινωνικό αγαθό,  βασική υποχρέωση του κράτους προς τους πολίτες,  προσβάσιμο ελεύθερα από όλους χωρίς προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα.

Περί "πληρότητας"  και άλλων ιδεολογημάτων

Σε ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας "Καθημερινή" τίθεται το θέμα της χαμηλής πληρότητας των νοσοκομείων,δηλαδή της έντασης   της χρήσης των πόρων τους.

Από  στοιχεία που αντλήσαμε από το ESY.net για το μήνα Μάρτιο του 2011 η πληρότητα των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων, όπως την έδωσαν οι διοικήσεις τους, ήταν η παρακάτω(κλικ στις εικόνες)

Λαμβάνοντας υπόψη το ποσοστιαίο κατώφλι πληρότητας που δίνει ο Γ. Κυριόπουλος (70%) με μπλε έχουμε επισημάνει τα νοσοκομεία που είναι κάτω από αυτό το κατώφλι και με κόκκινο τα νοσοκομεία που όχι μόνο είναι κάτω από το 70% αλλά η πληρότητά τους  είναι κάτω και από το 50% των κλινών τους.

Αν και οι πίνακες αφορούν ένα μήνα (Μάρτιο 2011) εν τούτοις , για πολλούς λόγους , έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι σε επίπεδο έτους δεν θα έχουμε ουσιώδεις μεταβολές στα ποσοστά.  

1. Όταν βλέπει κάποιος τους πίνακες αυτούς  ,   είναι εύκολο να αναρωτηθεί μήπως τελικά στη χώρα μας , εκτός από «πληθωρισμό γιατρών» που διατυμπανίζει η  εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας  και αναμασούν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, έχουμε και «πληθωρισμό κλινών» και χρειάζεται να κλείσουμε τουλάχιστον το 1/3 από αυτές ή  και  να τις  παραχωρήσουμε στους ιδιώτες προς εκμετάλλευση.

Πέρα από το γεγονός της εδαφογεωλογικής ιδιαιτερότητας της χώρας,  για το οποίο θα αναφερθούμε σε λίγο, ακόμα και με τους δικούς τους στατιστικούς  όρους δεν είναι καθόλου  έτσι τα πράγματα:

Μια απλή διαίρεση του πληθυσμού της χώρας, όπως καταγράφηκε στην τελευταία απογραφή (ΚΛΙΚΕΔΩ),  διά του αριθμού των συνολικών κλινών των δημοσίων νοσοκομείων (ΚΛΙΚ ΕΔΩ) μας δίνει ένα αριθμό 3, 2 δημόσιες  κλίνες ανά 1000 κατοίκους (3,2/1000), αριθμός που κατατάσσει τη χώρα μας στομέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ ή και κάτω από αυτόν ,ενώ επίσης και  σε συνολικές κλίνες (δημόσιες και ιδιωτικές ) η χώρα βρίσκεται κατω από τα επίπεδα του μέσου όρου του ΟΟΣΑ (4,85 κλινες ανά 1000 κατοίκους με μέσο όρο  ΟΟΣΑ 5,31 κλίνες ανά 1000 κατοίκους).

Άρα δεν έχει   βάση η  άποψη του "πληθωρισμού κλινών".

2. Ένα άλλο ιδεολόγημα που διακινείται ευρέως είναι το ιδεολόγημα του «πληθωρισμού νοσοκομείων» στη χώρα μας . Επικαλούνται  μάλιστα στατιστικές από άλλες χώρες, ιδιαίτερα κεντροευρωπαϊκές . Ισχυρίζονται επίσης   ότι με βάση τον  υπάρχοντα   σχεδιασμό και  λειτουργία, το Ελληνικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο προσφέρει υπηρεσίες σε μικρή κατά κανόνα δεξαμενή ασθενών 100.00-300.000 και η ανταποδοτικότητα κόστους οφέλους είναι δυσανάλογη προς τη μεριά του κόστους. Μερικοί ακόμα πιο επιθετικοί ισχυρίζονται ότι η χώρα έχει ανάγκη από 30-40  μονο νοσοκομεία και τα υπόλοιπα πρέπει  να κλείσουν!!!

Αλήθεια;

Και δεν έχουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη όλοι αυτοί οι «προφεσόροι»  να δουν λίγο την εδαφολογική γεωγραφική διαμόρφωση της πατρίδας μας και τις ανάγκες των τοπικών πληθυσμών!

Ρωτάμε λοιπόν ευθέως

• Η Ρόδος η Κάλυμνος, η Κως , η Σάμος , η Ικαρία, η Χίος,  η Λέσβος, η Λήμνος, η Νάξος, η Σύρος, η Λέρος, τα Κύθηρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος, η Λευκάδα , η Κέρκυρα  κλπ, κλπ πρέπει να έχουν έναάρτια οργανωμένο , επαρκώς στελεχωμένο και εξοπλισμένο νοσοκομείο που να παρέχει υψηλής ποιότητας πλήρη  δευτεροβάθμια περίθαλψη στον πληθυσμό, όλες τις εποχές του έτους; ναι ή όχι;

• Οι  πρώην νομοί της χώρας, νυν περιφερειακές  ενότητες, πρέπει να διαθέτουν ένα επίσης τέτοιου υψηλού επιπέδου  νοσοκομείο, που θα παρέχει το αναγκαίο  αίσθημα ασφάλειας στους κατοίκους  τους,  ώστε αυτοί να μην αναγκάζονται , υφιστάμενοι μια τεράστια και ορισμένες φορές καταστροφική οικονομική αιμορραγία , πέρα από τη ψυχική ταλαιπωρία,  να περιπλανώνται ανά την Ελλάδα, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα , αναζητώντας αποκατάσταση των προβλημάτων υγείας τους; ναι ή όχι;

3.Γιατί λοιπόν οι πίνακες πληρότητας δείχνουν αυτούς τους δείκτες σε ένα μεγάλο αριθμό , ιδιαίτερα επαρχιακών  νομαρχιακών νοσοκομείων;

Μα γιατί χρόνια τώρα οι ασκούμενες πολιτικές από τα κόμματα  του  ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ , ακόμη και πριν το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, πολύ δε περισσότερο τα τελευταία χρόνια , συνέβαλαν στην απαξίωση των  επαρχιακών κυρίως νομαρχιακών νοσοκομείων με τις  άκρως περιοριστικές πολιτικές τους στον τομέα της κρατικής χρηματοδότησης των νοσοκομείων , της στελέχωσης  τους και του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού τους   και στην ιδιαιτερότητα της Ελλάδας τουλάχιστον 500.000 πολίτες ετησίως (χώρια οι επίσημες διακομιδές)    να μεταναστεύουν εκτός νομού για αναζήτηση υπηρεσιών υγείας, κατά κύριο λόγο για δευτεροβάθμια περίθαλψη. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που παρατηρείται αυτή η εσωτερική μετανάστευση πολιτών γιατί δεν μπορούν απλά περιστατικά να διεκπεραιωθούν στον τόπο διαμονής τους. Το φαινόμενο αυτό έχει διπλή επίπτωση: Απομακρύνει τα επαρχιακά Νοσοκομεία από το έργο τους, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να λειτουργούν σε μία αναπαραγόμενη μιζέρια και ένα επιστημονικό μαρασμό που τα απαξιώνει καθημερινά στην υπόληψη των πολιτών. Από την άλλη μεριά τα Νοσοκομεία του κέντρου δεν ασκούν, ως οφείλουν, το κύριο έργο τους, δηλαδή την τριτοβάθμια περίθαλψη.

Π.χ:

Με  αυτή την εικόνα ΚΛΙΚ ΕΔΩ , πέρα από τα άλλα προβλήματα του νοσοκομείου (κτιριακές υποδομές, ελλιπής χρηματοδότηση , εξοπλισμός, υγειονομικό υλικό)..

 εξηγείται ή όχι το 44,72% της πληρότητας του νοσοκομείου της Λευκάδας;

Όταν το νοσοκομείο της Πρέβεζας δεν έχει αξιωθεί εδώ και πολλά χρόνια να πάρει ένα Ηλεκτροεγκεφαλογράφο , πώς είναι δυνατόν η μοναδική Νευρολόγος  του νοσοκομείου να προσφέρει αυτά που θέλει και μπορεί να προσφέρει στους πολίτες της πόλης και του νομού;

Όταν στο ίδιο νοσοκομείο- μετά από χρόνια  έλλειψης -προσλήφθηκε γιατρός ΩΡΛ , ευτυχώς που ο άνθρωπος έφερε τον  δικό του εξοπλισμό από το ιατρείο του γιατί ακόμα θα περίμεναν οι πολίτες στα ραντεβού..

Όταν στο ίδιο νοσοκομείο ορθοπεδικά περιστατικά παραπέμπονται σε μεγαλύτερα νοσοκομεία του κέντρου για να χειρουργηθούν ,γιατί οι εταιρείες  δεν δίνουν με  πίστωση στο νοσοκομείο τα απαραίτητα υλικά και  γιατί το υπουργείο δεν δίνει στο νοσοκομείο τα απαραίτητα κονδύλια ή την έγκριση για τροποποιήσεις του προϋπολογισμού του..

Όταν στο ίδιο νοσοκομείο ο προσληφθείς οφθαλμίατρος περιμένει ο άνθρωπος (τουλάχιστον μια δεκαετία θυμάμαι εγώ) να έλθουν τα αναγκαία εργαλεία για να κάνει μερικές απλές οφθαλμολογικές επεμβάσεις..,

Όταν στο ίδιο νοσοκομείο, βγήκαν γιατροί, προσωπικό και πολίτες στα κεραμίδια για να προσληφθεί… δεύτερος γιατρός για την εύρυθμη λειτουργία της ΜΤΝ..

Όταν στο ίδιο νοσοκομείο κινδυνεύει να κλείσει η ουρολογική κλινική..

Όλα αυτά και άλλα πολλά, μαζί με τις ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό..

διαμορφώνουν  το κλίμα  για το….το 56,18% της πληρότητάς του; ναι ή όχι;

Όταν διοικητές νοσοκομείων όπως στη Ρόδο αναγκάζονται να αναστέλλουν μέρος της λειτουργίας  του νοσοκομείου του νησιού-  λόγω των γνωστών προβλημάτων ΚΛΙΚ ΕΔΩ- αυτό  εξηγεί ή όχι γιατί έχει αυτή την πληρότητα το Νοσοκομείο(58,42%);

Όταν διοικήσεις επαρχιακών νομαρχιακών νοσοκομείων, βρισκόμενες σε απόγνωση από τoν οικονομικό στραγγαλισμό των νοσοκομείων τους,  εκφράζουν πλέον αδυναμία πλήρους και αξιοπρεπούς σίτισης των ασθενών , αυτό  δεν θα εκφραστεί και στην πληρότητα των νοσοκομείων;

Θα μπορούσαμε να γράφουμε επί ώρες …

Τέλος  λοιπόν στο παραμύθι.

Τα  δημόσια νοσοκομεία υφίστανται μια μεθοδευμένη πολιτική διάλυσης από το μπλοκ των  κυβερνήσεων  και συγκυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μαζί πότε με το ΛΑΟΣ και τώρα με τη ΔΗΜΑΡ.

Από τη  μια, αφαιρούν απαραίτητα  κονδύλια για τη λειτουργία τους και την ανάπτυξή τους, τα οποία προτιμούν να παραδίδουν στους τοκογλύφους (να γιατί το αίτημα της άμεσης  στάσης πληρωμών προς τους τοκογλύφους και  μονομερούς διαγραφής του χρέους είναι εξαιρετικά επίκαιρο και επείγον).

Από την άλλη, εξοφλούν και τις «υποχρεώσεις» τους προς το επιχειρηματικό κεφάλαιο, παραχωρώντας χώρο κερδοφόρων  επενδύσεων από αυτό   στην υγεία, καθώς τα συγκεκριμένα κόμματα δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά στην ουσία πολιτικό προσωπικό αυτού του κεφαλαίου.  

4.Ενα ακόμη  από τα ιδεολογήματά τους  είναι ότι η χώρα χρειάζεται λίγα και μεγάλα νοσοκομεία και όχι πολλά και μικρά και επιπλέον σύμπτυξη  κλινικών και τμημάτων μέσα σε αυτά. 

Πέρα από τους παράγοντες της γεωγραφικής διαμόρφωσης  που αναλύθηκαν  παραπάνω, ας ανατρέξουν οι συγκεκριμένοι διακινητές τέτοιων ιδεολογημάτων και στις απόψεις ακόμη και αυτού του Γ. Κυριόπουλου, που στις εκθέσεις του  επισημαίνει ότι τα πολύ μεγάλα νοσοκομεία δεν είναι αποδοτικά.

Και βεβαίως ας  καταλάβουν όλοι αυτοί οι κήνσορες του νεοφιλελευθερισμού  ότι η ιατρική  και η νοσηλευτική ασκούνται εξατομικευμένα σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και όχι σε κοπάδια ζώων και γι αυτό το λόγο το ιατρικό και νοσηλευτικό κλινικό έργο  πραγματοποιείται ιδανικά ανά κλινικές των 25 ασθενών στους οποίους αναλογούν τουλάχιστον 5 ειδικοί και 7 ειδικευόμενοι γιατροί, ώστε να  εξασφαλίζεται  πρωτίστως η ασφάλεια και  η ποιότητα θεραπείας των ασθενών αλλά και η  εξίσου σημαντική ποιότητα εκπαίδευσης των ειδικευομένων.

5.Τελευταίο.Μέσα από το επιχείρημα της χαμηλής πληρότητας επιχειρείται να χαρακτηριστεί, σε πολλά νοσοκομεία, μέρος του προσωπικού τους-ιδιαίτερα νοσηλευτικού - ως «πλεονάζον», με σκοπό τη μετακίνησή  του, αντί για νέες προσλήψεις, σε άλλα νοσοκομεία που έχουν μεγαλύτερη πληρότητα.

Και εδώ βεβαίως ξεχνούν ότι σε μια κλινική είτε  έχεις 7 ασθενείς είτε 20 ασθενείς χρειάζεσαι - και μιλάμε όχι για επιπέδου υπηρεσίες, αλλά   για στοιχειώδη ασφάλεια -τουλάχιστον  δυο με τρεις νοσηλευτές κατά  την απογευματινή και νυχτερινή βάρδια και τις αργίες . .

Όταν λοιπόν αφαιρείς προσωπικό είτε θα λειτουργείς  χωρίς στοιχειώδη ασφάλεια των ασθενών είτεθα εξαντλήσεις και θα κάψεις τους νοσηλευτές (με συνεχή νυχτερινά, χωρίς ρεπό και άδειες) οπότε πάλι πάει περίπατο η ασφάλεια των ασθενών και η ποιότητα περίθαλψής  τους. .   . 

Και σαν υστερόγραφο αναδημοσιεύουμε αυτούσιο ένα κείμενο που δεν προέρχεται από κάποιον "αριστερό λαϊκιστή" ... ΚΛΙΚ ΕΔΩ

«Πόσο αξίζει μια ζωή....

Κυπαρισσία Πέμπτη 7-6-2012, ώρα 14:00.

«Νοσοκομείο ; Τρέξτε, σοβαρό τροχαίο στη Μαραθούπολη...». Σε χρόνο μηδέν κινητοποιούνται οι πάντες. Ασθενοφόρο, Γιατροί, Νοσηλευτές παραλαμβάνουν τους τραυματίες και αρχίζει ένας δραματικός αγώνας για τη διάσωσή τους αφού η κατάσταση του ενός είναι τουλάχιστον απελπιστική . Ένα παιδί 16 χρονών σε κίνδυνο !

Παγωμένη η Τοπική Κοινωνία συρρέει στο Νοσοκομείο, παρακολουθεί τον αγώνα των ιατρών και προσεύχεται....

Οι εξετάσεις, τα εργαστήρια, οι χειρουργοί, οι αναισθησιολόγοι, οι ειδικευόμενοι συγχρονίζονται με εκπληκτικό τρόπο, η κατάσταση του μικρού παιδιού σταθεροποιείται και με ασφάλεια διακομίζεται σε εξειδικευμένη μονάδα μεγάλου Νοσοκομείου.

Στα στόματα όλων υπάρχει ένα και μόνο ερώτημα:

«Τι θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας σε πλήρη λειτουργία; Θα προλάβαινε να μεταφερθεί στην Καλαμάτα, Τρίπολη, στην Πάτρα, στην Αθήνα; Οι γιατροί είναι σαφέστατοι: Το παιδί θα έχανε τη μάχη στο δρόμο ...

Τρία χρόνια τώρα (ίσως και πιο πολλά) έχει ανοίξει ένα μεγάλος δημόσιος διάλογος για την «αναμόρφωση – αναδιάταξη των Μονάδων Υγείας» στη Χώρα. Οι διάφοροι μεγαλόσχημοι «σοφοί της Υγείας» έχουν πλέον αποφανθεί: «Τα μικρά Περιφερειακά Νοσοκομεία πρέπει ουσιαστικά να κλείσουν!». Οι «σοφοί της Υγείας» είναι βέβαιο ότι ουδόλως ασχολήθηκαν να μελετήσουν τι ανάγκες καλύπτει κάθε Νοσοκομείο, ποιος είναι ο τομέας ευθύνης του, ποια είναι η προσφορά του στον αγώνα για την υγεία και ασφάλεια των Πολιτών.

Όλα μπήκαν στην Προκρούστεια λογική του κόστους!

Στις (ακριβοπληρωμένες) εισηγήσεις τους φαίνεται ξεκάθαρα ότι αντί να προτείνουν λύσεις για περιορισμό της σπατάλης, την καταπολέμηση της διαφθοράς, το σπάσιμο των κυκλωμάτων, πρότειναν περιορισμό των δραστηριοτήτων των Περιφερειακών Νοσοκομείων, συρρίκνωση των δράσεών τους, αποψίλωση του διοικητικού προσωπικού, αποδυνάμωση των Ιατρικών ειδικοτήτων και τελικά την πλήρη απορρόφησή τους από τα μεγάλα νοσοκομεία !!

Όταν τους καταγγείλαμε δημόσια ότι με τις προτάσεις τους αφήνουν ακάλυπτες τεράστιες περιοχές, όταν αναδείξαμε τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται, όταν αποκαλύψαμε ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα είναι έτοιμα να ''επενδύσουν'' για να καλύψουν το κενό, δεχθήκαμε επιθέσεις με ιταμό ύφος και αλαζονική νοοτροπία ότι μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια, μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα να ομιλούν !

Δεν το εύχομαι, αλλά αναρωτιέμαι. Άραγε θα έχουν την ίδια άποψη αν το δικό τους παιδί βρεθεί σε δύσκολη θέση και χρειαστεί άμεσα βοήθεια που δεν θα του παρασχεθεί, αφού με δική τους εισήγηση δεν θα λειτουργεί το Μικροβιολογικό, το Αιματολογικό, το Ακτινολογικό Εργαστήριο, δεν θα υπάρχει Αναισθησιολόγος, Καρδιολόγος, Χειρουργός για να το σώσουν ;

Άραγε θα επιμένουν και τότε ότι το κόστος λειτουργίας του Νοσοκομείου είναι δυσανάλογα μεγάλο; Αλήθεια έχουν υπολογίσει πόσο αξίζει η ζωή του δικού τους παιδιού;

Υ.Γ

Εδώ που φτάσανε τα πράγματα για τη χώρα, είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι καιρός να μπει μπροστά η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, να πετάξει στην άκρη τις «τεχνοκρατικές εισηγήσεις» και να εγγυηθεί ένα ελάχιστο δίχτυ κοινωνικής και υγειονομικής ασφάλειας για τους πολίτες.

Η υγεία των πολιτών δεν είναι, ούτε μπορεί να γίνει αγοραίο προϊόν.

Πάνος Μπόζος

Μαθηματικός

Αν. Διοικητής του Γ.Ν – ΚΥ Κυπαρισσίας»