Αποκαλυπτική είναι η συνέντευξη που παραχώρησε ο διοικητής του νοσοκομείου Ρόδου Βασίλης Παπανικόλας στην εφημερίδα ΓΝΩΜΗ για το ποιος ευθύνεται για το οργανόγραμμα του Νοσοκομείου Ρόδου που γυρίζει χρόνια πίσω το ίδρυμα και τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Ο κ. Παπανικόλας μιλά για τα "πιράνχας" του ΕΣΥ και τις μάχες οπισθοφυλακής που συνεχίζουν και δίνουν, για τις δωρεές, τα οικονομικά του νοσοκομείου ενώ συγκρίνει τη πρώτη εποχή που ήταν πρόεδρος του Νοσοκομείου με το σήμερα και τα μνημόνια....
E: Να ξεκινήσω απο τι άλλο, απο το νέο οργανόγραμμα του νοσοκομείου της Ρόδου. Τελικά πως μας προέκυψε; Κανείς δεν γνωρίζει ποιοι το προώθησαν; ΟΙ βουλευτές δεν ξέρουν, η ΥΠΕ, το ίδιο, φαντάζομαι και εσείς το αγνοούσατε..
Α: Παιχνίδια Μανδαρίνων, αλλιώς πως θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω; Μια ζωή σ’ αυτή τη χώρα συνηθίσαμε να υφιστάμεθα την παντοδυναμία τους και να αποδεχόμαστε σαν λαός την κουρτίνα η οποία τους καθιστά αόρατους σε κάθε είδους ευθύνη. Συνηθίσαμε τέλος, να καταλογίζουμε, άδικα τις περισσότερες φορές, τις ευθύνες αποκλειστικά στους πολιτικούς τους προϊσταμένους, τους «συνήθεις υπόπτους» δηλαδή και μονίμως «αίροντας τας αμαρτίας του κόσμου»! Με λίγα λόγια, μας έστειλαν τον περασμένο Ιούνιο οι υπηρεσίες του Υπουργείου ένα σχέδιο Οργανισμού του Νοσοκομείου μας, εξωπραγματικό, για να εκφέρουμε τις απόψεις μας. Το πράξαμε και μάλιστα με πλήρη αιτιολόγηση. Δεν είχαμε νέα τους μέχρι τις 10 του περασμένου Δεκέμβρη, οπότε μας έστειλαν εκ νέου το ίδιο σχέδιο και ζητούσαν πάλι τις απόψεις μας, εντός 24 ωρών αυτή τη φορά! Τους απαντήσαμε τα ίδια με εκείνα του Ιουνίου και στις 31 του Δεκέμβρη δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το σχέδιο που μας είχαν στείλει, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη οι δικές μας προτάσεις. Τόσο απλά!
Είναι λοιπόν σαφές ότι τον Οργανισμό αυτό, που δεν τον συνέταξε ούτε ο Υπουργός Υγείας, ούτε ο Διοικητής της ΥΠΕ, ούτε οι Βουλευτές, τώρα τρέχουμε εμείς και όλοι οι άλλοι, δηλαδή οι Βουλευτές, η ΥΠΕ και ο Υπουργός για να τον διορθώσουμε!
Ποιος τον συνέταξε; Μάλλον, σύμφωνα με τις ενδείξεις, κάποιος από τη 2η ΥΠΕ (πριν το 2012 και όχι ο κ. Πλάτσης) με βοήθεια και από τη Ρόδο! Δεν θέλω όμως στη φάση αυτή να επιδοθώ σε κυνήγι μαγισσών, αλλά στη διόρθωση των ημαρτημένων, για το καλό του Νοσοκομείου και του νησιού μας. Για τυχόν «αποκαλυπτήρια», ας αφήσουμε το χρόνο να αποφασίσει το πότε και το πώς…
Ε:Ποια΄είναι ακριβώς η δική σας άποψη επι του οργανογράμματος;
Α:Η άποψη μου είναι ότι δεν χρειαζόταν νέος Οργανισμός για το Νοσοκομείο μας, αφού ο προηγούμενος έγινε μόλις το 2010. Δέχομαι όμως την ανάγκη της χώρας μου να διαχειριστεί την δύσκολη, για όλο τον ελληνικό λαό, σημερινή οικονομική συγκυρία. Δέχομαι ότι και ο χώρος της Υγείας θα πρέπει να εξυγιανθεί και να τελειώσει επιτέλους το «πάρτι» που επί δεκαετίες είχε στηθεί σε βάρος του δημοσίου χρήματος και του φορολογούμενου πολίτη. Μέσα λοιπόν από αυτές τις παραδοχές και με την προϋπόθεση ότι δεν θα υποβιβασθεί το επίπεδο των παρεχομένων από το κράτος υπηρεσιών υγείας, δέχομαι ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο Οργανόγραμμα, που θα αποτελέσει το πλαίσιο για να επιτευχθούν οι αλλαγές που θέλουμε, άρα λέω ναι σε ένα νέο Οργανισμό που θα κινείται μέσα στο πλαίσιο αυτό.
Άλλο όμως αυτό και άλλο ο Οργανισμός που έγινε, ο οποίος εκτός από λάθη ( με 360 κλίνες εμάς μας δίνει 5 διατομεακές κλίνες, ενώ π.χ. στο Νοσοκομείο της Σύρου, για να αναφέρω ένα στην τύχη, με 150 κλίνες δίνει 18 διατομεακές κλίνες!) υποβαθμίζει σημαντικά τμήματα σε μονάδες, ενώ δημιουργεί νέα τμήματα από το πουθενά (καταργεί το Νεφρολογικό που είχε 1000 εισαγωγές το χρόνο και δημιουργεί π.χ. Οδοντιατρικό τμήμα και Δερματολογικό τμήμα που είχαν μηδέν εισαγωγές το 2012!).
Εκτός από αυτά, δεν επιτυγχάνει την επιζητούμενη μείωση του λειτουργικού κόστους, αλλά αντίθετα ενδεχόμενα να το αυξήσει αφού η συρρίκνωση των διατομεακών κλινών (π.χ. ΜΕΘ) και η αλλαγή του πλαισίου εφημέρευσης βάσει των νέων δεδομένων, θα εκτινάξουν πάλι τον αριθμό των περιστατικών που θα διακομίζονται στο Κέντρο, όταν εμείς τα τελευταία χρόνια με τη δημιουργία του Νευροχειρουργικού, Αγγειοχειρουργικού και Θωρακοχειρουργικού τμήματος, είχαμε μειώσει κατά 500 τουλάχιστον τις αεροδιακομιδές , η κάθε μία από τις οποίες στοιχίζει περίπου 45.000 ευρώ στο Δημόσιο !
Ε: Υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις. Μπορεί να αλλάξει; Τι λέτε;
Α: Είμαι βέβαιος ότι θα αλλάξει. Ήδη εμείς από την προηγούμενη Παρασκευή έχουμε υποβάλει τις επισημάνσεις και τις προτάσεις μας στη 2η ΥΠΕ και στο Υπουργείο Υγείας, οι οποίες είναι αναλυτικές, αιτιολογημένες και κοστολογημένες. Δεν προκαλείται από την πρόταση μας καμία οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου αφού αποδεχόμαστε τον αριθμό των κλινών, τον αριθμό των οργανικών θέσεων όλου του προσωπικού και του αριθμού των τομέων και τμημάτων ανά Υπηρεσία (Ιατρική, Νοσηλευτική και Διοικητική) και απλώς ανακατανέμουμε εσωτερικά τη διάρθρωση, χάριν της πιο αποτελεσματικής λειτουργίας του Νοσοκομείου μας, την οποία εμείς γνωρίζουμε καλύτερα από τον κάθε γραφειοκράτη που εξετάζει απλά νούμερα.
Για το σκοπό αυτό έχω αποστείλει τις προτάσεις μας στους Βουλευτές μας (κυρίους Β. Υψηλάντη, Εμ. Κόνσολα, Δ. Γάκη, κυρία Τσ. Ιατρίδη) και βεβαίως στον Πρόεδρο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής και Βουλευτή μας κ. Δ. Κρεμαστινό, προκειμένου να ασκήσουν την επιρροή τους, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος μας. Ήδη, ο κ. Δ. Κρεμαστινός, με την ιδιότητα του Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής είχε επαφές με το Υπουργείο και την ΥΠΕ για το θέμα μας και φαίνεται ότι υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας ότι θα τα καταφέρουμε, παρότι οι μανδαρίνοι προσπαθούν να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες επικαλούμενοι τάχα μη αιτιολόγηση από μέρους μας (η οποία σημειωτέον ήταν επαρκέστατη), λες και εμείς τους προτείναμε να μας καταργήσουν την Νεφρολογική κλινική και να μας ιδρύσουν οδοντιατρική ή Δερματολογική κλινική!!!
Με ρωτάτε επίσης, αν παραμείνει ως έχει, τι αποτελέσματα θα έχει αυτό. Θα σας απαντήσω ευθέως, αν και πιστεύω ότι η πολιτική ηγεσία θα δώσει πολιτική λύση και δεν θα εμμείνει στη θέση των μανδαρίνων γραφειοκρατών που το κατασκεύασαν.
Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να ψάξω και να βρω λύσεις, έστω με προσωπική μου ευθύνη για άλλη μια φορά, που θα παρακάμπτουν το γράμμα και θα λειτουργούν στην ουσία του όλου ζητήματος.
Ε: Να πάμε και στο οικονομικό πρόβλημα του Νοσοκομείου. Άλλαξε η κατάσταση η συνεχίζετε και στηρίζεστε ως διοικητής στις δωρεές συλλόγων και φορέων;.
Α:Εδώ υπάρχει ένας τεράστιος μύθος, απότοκος ενός ηθελημένου λαϊκισμού, μια μικρή αλήθεια και μια διαπίστωση που γεννά ελπίδες. Πιο συγκεκριμένα:
Τη χρονιά που μας πέρασε, δηλαδή το 2012, το ύψος της κρατικής επιχορήγησης στο Νοσοκομείο της Ρόδου ήταν 25.263.120,09 ευρώ. Για το ίδιο διάστημα οι δωρεές σε υλικά και χρήματα που έγιναν αποδεκτές από το Δ.Σ. ήταν περίπου 46.000 ευρώ, καθώς επίσης και μικροποσότητες διαφόρων ειδών, όπως τρόφιμα, ιματισμός κλπ.
Αποτελεί λοιπόν λαϊκισμό και μάλιστα δολίως εκφερόμενο, ο ισχυρισμός ότι δήθεν το Νοσοκομείο συντηρείται από δωρεές ιδιωτών και συλλόγων.
Η αλήθεια τώρα. Είναι γεγονός ότι η γραφειοκρατία και ένα πλέγμα διατάξεων που έχουν θεσπιστεί για να επιβάλουν τη διαφάνεια και τη χρηστή διαχείριση των προμηθειών του δημοσίου, λειτουργούν σαν τροχοπέδη του συστήματος. Περάσαμε δηλ. από το ένα άκρο, που ήταν η ασυδοσία, στο άλλο άκρο που δεν προχωρά εύκολα και γρήγορα το παραμικρό. Τα νοσοκομεία όμως δεν είναι η οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ζωές και περιστατικά στα οποία η ταχύτητα αντιμετώπισης τους και το απόθεμα υλικών που πρέπει ανά πάσα στιγμή να έχεις, παίζουν καθοριστικό λόγο. Αυτός ο λόγος, κάποιες φορές καθιστά άκρως απαραίτητα ακόμα και τα 100 ευρώ, αφού τα εκατομμύρια που πιθανόν έχεις στο Ταμείο, δεν σου δίνουν την άμεση λύση λόγω της γραφειοκρατίας που προανέφερα. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι η ευαισθησία που επέδειξαν οι Ροδίτες να στηρίξουν, έστω και με συμβολικό τρόπο το νοσοκομείο τους, έπιασε τόπο και μας βοήθησε να λύσουμε προβλήματα. Τιμώ όλους τους ανθρώπους που έχουν προσφέρει, ιδίως εκείνους που δεν αυτοδιαφημίζονται και ζητούν να μη δημοσιοποιηθεί η προσφορά τους. Αυτό όμως, όπως καταλαβαίνετε, απέχει πάρα πολύ από τον μύθο του λαϊκισμού, ότι δήθεν το Νοσοκομείο συντηρείται από δωρεές ιδιωτών.
Με την ευκαιρία αυτή, επιτρέψετε μου να κάνω μια παρατήρηση που έχει γενικότερη σημασία. Οι δωρεές σε υλικά και χρήματα προς το Νοσοκομείο ήταν 1.069 ευρώ για το 2008, 0 ευρώ για το 2009, 2.300 ευρώ για το 2010, 13.651 ευρώ για το 2011 και 46.000 ευρώ για 2012. Αυτό δείχνει ότι όσο βάθαινε η οικονομική κρίση, οι Ροδίτες, αντί να περιορίζουν τις προσφορές τους προς το Νοσοκομείο τους, αντίθετα τις αύξαναν, με το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης να καταγράφεται στην κορύφωση της κρίσης, δηλαδή το 2012! Ποιος λοιπόν μπορεί να ισχυρισθεί ότι η αλληλεγγύη και η κοινωνική ευαισθησία δεν είναι σε πολύ ψηλά επίπεδα στον τόπο αυτό; Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι χάθηκε η ελπίδα; Εγώ μένω σ’ αυτό και παρακάμπτω τους λαϊκισμούς, τους τακτικισμούς και τις σκοπιμότητες των ελαχίστων.
Ε: Ήσασταν πρόεδρος του νοσοκομείου πριν απο πολλά χρόνια, σε καλές εποχές. Σήμερα στην εποχή των μνημονίων η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική...Σε είναι οι σημαντικές διαφορές αυτών των δύο εποχών;
Α: Το 2013 είναι η 10η συνολικά χρονιά που βρίσκομαι στο τιμόνι του Νοσοκομείου της Ρόδου, από το 1982 όταν για πρώτη φορά τοποθετήθηκα Πρόεδρος του. Τότε είχα να αποδείξω ότι δεν ήμουν απλά μια κομματική επιλογή αλλά ότι θα μπορούσα να σταθώ απέναντι στις ευθύνες και σαν άτομο, παρά το ότι ήμουν άμισθος επί 8 χρόνια και έπρεπε να μοιράζω το χρόνο μου ανάμεσα στη δουλειά μου και στα καθήκοντα μου στο Νοσοκομείο. Σήμερα, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη ενός μεγάλου πολιτικού φάσματος, αυτού δηλαδή που συγκροτεί και στηρίζει την κυβέρνηση, έπαψα μεν τις εσωτερικές μου ενδοσκοπήσεις, έχω όμως καθημερινά να αποδείξω ότι μπορώ να σταθώ απέναντι στη λερναία ύδρα των προβλημάτων, μιας και έτυχε να είμαι στο πιο ευαίσθητο πόστο, την πιο δύσκολη εποχή.
Τότε βέβαια υπήρχαν προβλήματα, μεγαλύτερα ίσως και από τα σημερινά, μιας και η Υγεία στην Ελλάδα είναι διαχρονικά ο Μεγάλος Ασθενής! Υπήρχαν όμως χρήματα, σε δραχμές αλλά υπήρχαν και δεν υπήρχε τότε ούτε η σημερινή γραφειοκρατία, ούτε η ΥΠΕ, ούτε η Τρόϊκα! Το Νοσοκομείο ήταν πραγματικά αυτοδιοικούμενο ίδρυμα και το όποιο θέμα επιλυόταν σε απευθείας συνεννόηση με τον Υπουργό, χωρίς τα πάμπολλα ενδιάμεσα όργανα που υπάρχουν σήμερα. Τότε είχαμε το όραμα να φτιάξουμε το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, σε αντίθεση με το σήμερα που αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε ότι μπορέσουμε!
Ε: Κάποτε ο Αλέκος Παπαδόπουλος είχε μιλήσει για πιράνχας εντός του ΕΣΥ. Συνεχίζουν και υπάρχουν;
Α: Λίγο – πολύ είναι γνωστό το «πάρτι» που γινόταν στο χώρο της Υγείας επί δεκαετίες. Η «πάμπλουτη» Ελλάδα, μέχρι και πριν την κρίση, πλήρωνε σε τιμές τετραπλάσιες και καμιά φορά και δεκαπλάσιες τα φάρμακα και το υγειονομικό υλικό σε σύγκριση με τις άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες ή την Κύπρο! Τα λίγα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι γίνεται μια πολύ σοβαρή προσπάθεια να μπει τάξη και έχουμε σημαντικά αποτελέσματα πάνω σ’ αυτό. Το σύστημα όμως των «πιράνχας», όπως το είχε ονομάσει ο Αλέκος, δίνει ακόμα μάχες οπισθοφυλακής, μολονότι σοβαρά τραυματισμένο. Εκβιάζει μη εκτελώντας ή καθυστερώντας τις παραγγελίες των νοσοκομείων, διαβάλει τα γενόσημα φάρμακα, προκαλεί τεχνητές ελλείψεις στην αγορά φαρμάκων ή υγειονομικού υλικού κ.ο.κ. Να σας πω μόνο ότι πριν από ελάχιστα χρόνια το αναλώσιμο φίλτρο τεχνητού νεφρού, απαραίτητο για τις αιμοκαθάρσεις χιλιάδων νεφροπαθών, το πλήρωναν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και το Κράτος πάνω από 70 ευρώ το κομμάτι. Σήμερα το πληρώνουμε περίπου 35 ευρώ ενώ π.χ. η Γαλλία το πληρώνει 9 ευρώ! Έχουμε λοιπόν δρόμο ακόμα να διανύσουμε…
Ε: Παρακολουθώντας τα όσα συμβαίνουν εντός του νοσοκομείου της Ρόδου αλλά και στα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας μας δημιουργείται η υποψία οτι σε λίγα χρόνια τα πάντα θα έχουν παραδοθεί στους οικονομικούς δείχτες...Με λίγα λόγια όποιος δεν θα έχει χρήματα θα πεθαίνει.; Τι λέτε;
Α: Υπάρχει μα πραγματικότητα στην οποία θα πρέπει γρήγορα να αρχίσουμε να προσαρμοζόμαστε και η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε μια υπερχρεωμένη χώρα που χρόνια ευημερούσε με δανεικά, τα οποία σήμερα θα πρέπει να αρχίσει να εξοφλεί, μιας και οι δανειστές μας έκοψαν την πίστωση. Το αν φταίνε οι πολιτικοί, το αν φταίει το ένα ή το άλλο κόμμα δεν το εξετάζω τώρα, αφού δεν θα μου λύσει το πρόβλημα που άμεσα αντιμετωπίζω. Για το λόγο αυτό, πιστεύω ότι και στο χώρο της Υγείας θα πρέπει να υπάρξουν περικοπές, ιδίως στα περιττά, στις πολυτέλειες και στις υπερβολές. Να παράγουμε το μεγαλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα με το μικρότερο κόστος και αυτά που θα εξοικονομούμε να διατίθενται για την αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών, αντί να καταλήγουν στις τσέπες κάποιων, όπως δεκαετίες τώρα συνέβαινε και δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος ώστε να συμφωνήσω με αυτό που η ερώτηση σας θεωρεί πιθανό να συμβεί. Αντίθετα πιστεύω ότι αν νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας, σύντομα θα έλθουν καλύτερες μέρες.
Ε:Θα παραμείνετε στη θέση του διοικητή; Σας ερωτώ γιατί βλέπουμε συνεχείς αλλαγές...
Α: Αυτό δεν εξαρτάται από μένα. Γνωρίζω ότι όταν κάποιος άλλος σε επιλέγει και όχι απευθείας ο ίδιος ο λαός, τότε πρέπει να είσαι κάθε στιγμή έτοιμος να αποχωρήσεις. Νομίζω ότι θα παραμένω μέχρι δυσαρεστήσω εκείνους που με διατηρούν, ιδίως με το «ελάττωμα» που έχω να βάζω υπεράνω το συμφέρον του τόπου μου και όχι να τους κολακεύω λέγοντας πάντα «Ναι» στην κάθε επιλογή τους. Θα δούμε…
Ε: Ποιες προτεραιότητες έχετε θέσει για το επόμενο χρονικό διάστημα;
Α: Θα ήθελα κάποια στιγμή να το επιτρέψουν οι συνθήκες και να σταματήσω αποκλειστικά και καθημερινά να ασχολούμαι με τη διαχείριση κρίσεων. Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου που θα έπρεπε από χρόνια να είχαν γίνει και δεν έγιναν, όμως πρέπει πρώτα να νικήσουμε στην άχαρη μάχη που δίνουμε απέναντι στη σκληρή καθημερινότητα, ώστε να προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο. Ο χρόνος θα δείξει…
Πηγή: εφημερίδα ΓΝΩΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου